Ekkert hallærislegra en ég

Fékk símtal í morgun frá kærri vinkonu. Við spjölluðum saman í nokkra stund og þá sagði hún.".Vá Katrín veistu að þú ert komin með smá hreim..."!!!

Það er ekkert hallærislegra en íslendingar sem hafa verið í útlöndum í svolítinn tíma og koma svo heim með hreim og sletta hægri vinstri...eins og ég á reyndar heilmikið til.

Just can´t help it sko.

 Já ég er ein af þessum hallærislegu. Ef þið viljið eitthvað tala við mig skuluð þið bara læra táknmál. Ég mun ekki tjá mig munnlega eða upphátt fyrr en ég hef losnað við Hreiminn illvíga. Nema ég skipti um skoðun og finnist það bara töff eftir hádegi. Ég er sko tvíburi. Það sést best á því að í gær var ég með annað símanúmer en ég er með í dag. Magnað.

Er að bíða eftir viðbrögðum frá hungruðum vinnuveitendum og fæ lyklana að heimilinu mínu seinnipartinn. Og já. Ritgerðin er hálffædd og mun líta dagsins ljós alkomin og fullklædd með kvöldinu á einhverju kaffihúsinu.  Það er bara allt að gerast á þessari eyju hérna. Svei mér þá.

Hlustið nú á þennan fallega trúð leika lagið...óskasteinar.