Katrín blinda og kyntröllin

Þórhallur, Fjalar, Sigmar og Steingrímur.

Og hvað eiga öll þessi kyntröll og sjarmar sameiginlegt????

Einhver???  Jú einmitt. Mig. 

Lærði einu sinni ensku í englandi með félögum Þórhalli og Fjalari. Við gerðum nú flest annað en að mæta í skólann. Ströndin og dískóin höfðu sitt aðdráttarafl. Vann svo á Aðalstöðinni gömlu og góðu í nokkur ár með Simma og Denna eins og þeir voru kallaðir áður en þeir urðu virðulegir snyrtipinnar og fjölmiðlagúrúar. Las það í blöðunum að þeir væru snyrtipinnar. Myndi aldrei segja neitt þvílíkt um þekkta menn enda þekki ég þá varla í dag. Var einmitt að commenta á óheppni mína með að hafa verið svona nálægt öllum þessum fögru körlum sem eru að tútna út af hreinum kynþokka, gáfum, skopskyni og hæfileikum og ekki fattað á þeim tíma að þeir væru svona mikið æði. Ég meina hvernig gat það farið framhjá mér að þeir væru FLOTTASTIR??? En þetta var auðvitað áður en ég fékk gleraugun og þeir fóru að lykta svona snyrtilega. Vona að þeir hafi skopskyn fyrir þessu hjá mér. Já. Svona var ég nebbla fræg og óheppin forðum daga. Vona að það hafi ekki eitthvað fleira mikilvægt farið framhjá mér áður en ég fékk gleraugun.

Bölvun tvíburakonu

 

Ég get ekkert verið ég því ég hef ekki hugmynd um hvor ég er. Meikar þetta ekki sens? Þetta er örugglega bölvunin að vera tvíburi. Miklu betra að vera t.d vatnsberi. Þá veit maður þegar maður vaknar á morgnana að maður þarf að bera vatn. Einfalt. Eða hrútur. Vaknar og stangar einhvern og jarmar svo.

En tvíburi. Guð minn góður. Sætta tvær hliðar sem eru svo ólíkar og úr takt hvor við aðra að þær eru eins og Japan og jónsmessa. Skarpheiður og Katrín.

Núna t.d er ég bara að chilla. Kallinn og krakkarnir fóru að sækja kjúlla og bráðfyndna mynd og ég brokka um á blogginu á náttsloppnum með gamlan maskara. Og fíla þetta í tætlur. "Þú getur ekkert sagt "fílað í tætlur " Þú ert enginn táningur. Maður segir.... "Mér líkar þetta virkilega vel". Svo ættir þú að koma þér á lappir og þrífa þig í framan og gera kannski Laugardagshreingerningu eins og allt venjulegt fólk með ábyrgðartilfinningu gerir á laugardögum. Drusla ertu . Hún hnussar  gegnum nefið og augnaráðið drepur ekki bara listakonuna í mér og "my free spirit" heldur líka gerir það útaf við heilu hersveitirnar hvar sem er í heiminum. Svo hneyksluð er hún á mér. Djöfull er hún leiðinleg. Og alvarleg. Þetta er hún "hin ég". Það er hún sem er að rembast að skrifa hér á bloggið okkar einhverja háfleyga mannbætandi pistla og stjórnmál.  Ég er bara slök og leik mér og hef gaman af lífinu. Og er ekkert að taka mér eða öðrum neitt of alvarlega. Það er víst alveg meinhollt að vera slakur..ha? Og til að fyrirbyggja allan misskilning þá er það hún sem vill heita Skarpheiður. Passar sko alveg við hana. Ég myndi velja nafn eins og Belladonna Angel. Við erum svo ólíkar og svo verðum við að búa í sama líkamanum. Getiði ímyndað ykkur hvernig mér gengur að klæða mig á morgnana? Verður oft ansi skrautleg samsetningin þegar tvíburarnir fá vilja sínum framgengt.

Ég verð að fara núna. Hin vill komast í tölvuna. Get nú ekki annað en brosað. Hún er að bilast úr áhyggjum yfir því sem  ég er að skrifa. Telur þetta merki um geðklofa eða eitthvað. Fliss!!! Hún hefur svo miklar áhyggjur af sjálfsmyndinni og segir alltaf...."hvað heldurðu að fólk segði ef það vissi að þú...ble ble ble"?  Veit hún sendir örugglega Guðný geðlækni fyrirspurn um hvort það sé eitthvað hægt að bjarga mér. Sú verður hissa þegar hún fattar að geðverndarinn er einn af bloggvinum mínum.   Já segiði svo að það sé ekki erfitt að vera tvíburakona. Og það ofan á að vera  kona.

Pizzzt....Ég er þessi rauða á myndinni fyrir ofan. Í guðanna bænum ekki segja Skarpheiði að ég hafi sett mynd af okkur á brjóstunum á netið. Hún deyr. Bæ.

 

Ef ég mætti velja mér nafn myndi ég heita...

SKARPHEIÐUR!

 Finnst það nafn hæfa mér fullkomlega.

 Skarpheiður Snæhólm.

Detti mér allar dauðar lýs úr höfði. Ég er að verða pólitísk.

Kæra Frú almætti.

Mig vantar smá skýringar á þessari snarbreyttu stefnu sem ég virðist vera að taka í lífinu. Ég er farin að röfla og rífast yfir þjóðfélagsmálum og samfélagsmálum eins og mér sé borgað fyrir. Nei. Ég er ekki á mála hjá neinum stórfiskum. Trúðu mér. Og örugglega ekki hjá arkitektum heldur sem tóku allt um borð í gamla vinsæla laginu í óskalögum sjúklinga hér í den..Litlir kassar og dinga linga ling. Allir búa þeir í litlum kössum..og veistu þeir eru flestir gráir og steynsteyptir og næra ekki augað.  Ég man þá tíð þegar ég hét sjálfri mér að hætta að skipta mér af og einbeita mér bara að mér og mínu. Hætta að eyða orkunni í að röfla og vera reið yfir heimskunni og óréttlætinu. Ég hef nú bara staðið mig vel..finnst þér ekki? Ég meina..í röflbindindinu mínu? Þetta bara gerðist þegar ég kom hingað. Á Moggabloggið. Það eru ALLIR að tala um pólitík.

Og ég klíp mig í kinnina daglega og segi..Nei frú Katrín Snæhólm. Ekki þín deild og ekki blanda þér í þetta. Ég nefninlega þekki sjálfa mig. Gæti verið komin á framboð áður en ég vissi af og lagt fram stefnuskrár hægri vinstri og ég sem kann ekki einu sinni óskiljanlega stjórnmálatungumálið sem ruglar venjulegt fólk í ríminu. Yrði auðvitað að stofna minn eignn heimasmíðaða flokk. Nei eitthvað annað. Ég er nefninlega ekki með trú á flokkaskipulaginu og hallast helst að einhverju nýstárlegu. Verð að muna eftir að ná mér í bókina og fara að lesa mér betur til um Lýðræði án stjórnmálaflokka. Sú hugmynd hringir einhverjum bjöllum innra með mér. Mjög spennandi.

En kæra frú almætti. Óskin er sem sagt sú að þú hjálpir mér að muna að ég vil ekki vera pólitísk og röfla. Það væri alveg frábært ef þú gætir  sýnt okkur hvernig maður  gerir í stað þess að tala og tala og tala eða blogga og blogga og blogga. Það tala allir og tala en mér sýnist lítið breytast. Gætir þú kennt okkur að láta verkin tala? Við þurfum svo á því að halda að geta hrint góðum  hlutum í framkvæmd hérna niðurfrá hratt og vel. Þú myndir ekki trúa hvað það tekur mikinn tíma að koma einföldustu breytingum í gegn. Jafnvel þó þær séu ofsalega mikilvægar og næstum allir séu sammála um að gera þær.

Takk mín kæra.  Alltaf gott að eiga með þér morgunspjall.  Sérstaklega á laugardögum.

Knúsaðu stjörnurnar frá mér og  ég bið að heilsa öllum hjálpendunum þarna uppi. Hlýtur að vera bilað að gera hjá þeim miðað við ástandið og ruglið í okkur jarðarbúum.

Er með eitt lag á heilanum..."People say I am lazy..dreaming my life away". Gott að ég er ekki sú eina sem líður stundum svona. John var svona líka.

 

Kannski bara eins og dropi í hafið.....

.....að vera að segja eitthvað sem manni finnst skipta máli hér . Er ekki á pólitískum nótum. Bara mannlegum. Hef samt þá sýn að þegar við skynjum hvert annað þá hættum við að geta svínað á hvert öðru. Af því að á einn eða annan hátt tengjumst við og það sem þu gerir öðrum gerir þú sjálfum þér.  Við þurfum alltaf á endanum að standa skil á eigin verkum.       

     Dropinn holar steininn. Hver er þinn dropi?

Af hverju er ég alltaf að elska Íslandið mitt?

Skil þetta ekki. Kannski þegar ég hugsa um náttúruna og fallega landslagið og norðurljósin. Samt finnst mér fínt að vera aðeins í burtu. Fá yfirsýn yfir það sem var að gera mig brjálaða. Lítið þjóðfélag sem vissi ekkert um hvernig okkur þegnunum leið. Og virtist vera alveg sama. Kannski einn góðan veðurdag kem ég aftur heim og fæ nálægðina við mitt fólk. En ekki meðan það er ekki hægt að kaupa í matinn og fæða sína vel...búa örugglega og fá að vita að þeir sem stjórna vilji okkur vel.

 Og taki ábyrgð. Auglýsi hér með eftir ábyrgðinni sem enginn vill taka að sér. Sumir hirða bara launin  sem fylgja ábyrgðarstörfunum en hundsa svo bara ábyrgðina sem átti að fylgja.