Æ ömmudúlla

Var að setja inn myndir í albúmið og senda nokkrar til Karenar dóttur minnar. Mátti til með að kreista fram krúttutilfinningu hjá ykkur. Mann langar bara að éta hana Alice Þórhildi. Takið eftir tískuklæðnaði barnsins. Þetta er strumpagalli sem móðir hennr klæddist fyrir 23 árum og er enn nothæfur.

 Smjúts og ömmuknús

P.s þeir sem eru að halda því fram að ég sé alveg að missa mig í ömmuhlutverkinu...hafa bara alveg rétt fyrir sér. Og svo er einn lítill sem ég á á ská á íslandi sem er líka algerlega guðdómlegur.

Og já maður má monta sig! það er bara hollt að vera hreykinn af sínum.

Draumur um Ítalska fegurð og góða álfkonu

Ég þarf að komast til Ítalíu. Núna! Vaknaði í morgun og vissi það að ég þyrfti að næra andann og sálina. Það gerir maður á Ítalíu. Ítalir gera allt svo flott. Byggja fallegar byggingar, gera guðdómlegan mat og hafa tíma til að borða og tala hátt og faðmast fast. Skilja hvað listin er mikilvæg og þú finnur alltaf eitthvað fallegt til að horfa á og njóta meðan þú drekkur unaðslegt rauðvínið og stingur uppí þig olívunni. Einhver sagði mér frá eyju við hafið. Bara klettar og syllur svo þröngar að ekki er hægt að keyra í gegnum  klettaþorpið. Bara ganga. Húsin eru byggð á syllunum og ná alla leið til himna þar sem hvert herbergi kemur ofan á hitt. Sé fyrir mér að ég nenni að vera þar að semja ljóð og sortera tilveruna. Þegar ég hef verið á Ítalíu..þá munar bara hársbreidd að ég  kunni ítölskuna. Næstum eins og ég geti bara á næstum mínútum blandað mér í hávært spjallið og talað reipbrennandi við þessa ástríðufullu ítali.

Ég ætla að kíkja á Michael Angelo vin minn. Dvaldi einu sinni í heila viku í köldum ítölskum kjalllara í Flórens við að rissa upp höggmyndirnar hans um elementin. Hvað er ég að gera hér? Ég hefði átt að vera listakona á Ítalíu um fimmtánhundruð og vera með svona alvöru köppum eins og Michael Angelo, Rafael og Da Vinci. Ég er tímaskekkja og hef alltaf vitað það. Já. Panta far eftir fimmta mars. Og finn þessa eyju. Sendi ykkur svo póstkort með mér sitjandi hátt uppi í himnahúsi á klettasyllu við hafið með gómsætan ítalskan mat og gæðavín. Kæra góða álfkona. Viltu vera svo væn að uppfylla þessa ósk mína? Ertu nokkuð orðin of gömul til að sveifla töfrastafnum?

Glataðar minningar og ástarorð.....

Hafiði spáð í því að með tilkomu e maila og smsa og allrar nútímatækninnar til að senda á milli skilaboð og orðsendingar hafa bréfaskriftir næstum lagst af? Mér finnst það sorglegar en tárum taki að í framtíðinni þegar ég verð farin til himna geti barnabörnin mín ekki farið uppá háaloft og fundið gulnuð bréf innbundin í fallegan borða í trosnuðum skókassa með minningum um mig, minn og okkar líf. Eins og í myndinni æðislegu Bridges over Madison...eða hvað hún heitir grátmyndin með Meril Streep og Clint Eastwood þar sem börn mömmunnar finna dagbók og bréf sem gáfu þeim innsýn í líf hennar, tilfinningar og mynd af því hver hún raunverulega var. Í framtíðinni verða engin leyndarmál uppgötvuð, leyndar ástir eða minningar á háaloftum eða gömlum læstum kistlum Handskrifuð bréf í bunka með borða utanum sem gefa afkomendum okkar innsýn í líf sem lifað var milli fólks. Það verður búið að dílíta þeim öllum úr tölvunni.