Heimþrá!

Því hjá þér vil ég vera í ljósinu bjarta

það veit ég svo vel og þekki í mínu hjarta

Á jörðinni bíð ég í myrkrinu svarta

og segi við þig...

"Ég er ekki að kvarta, en mig

langar svo heim!

 

Já þetta er bara ljóð en það segir samt margt og er mitt ljóð.. Ég vill ekki fara fyrr en við höfum áttað okkur á að við skiptum hvert annað máli. Það skiptir engu þegar heim er komið hvort þessar prósentur skiluðu sér í fylgi nema fylgið hafi skilað sér til þeirra sem skipta okkur máli. Börnin okkar og foreldrar. Við sjálf. Hvernig getum við alltaf horft framhjá okkar minnstu? Sem þjóð á lítilli eyju höfum við möguleika til að kanna og nema ókönnuð lönd. Þora að finna nýjar lausnir sem þjóna mannkyni.

Er einhver sem í alvöru finnur kátínu yfir aurum þegar þeirra fólk er útundan? Nei. Hættum þessu séð og heyrt samsæri....gerum bara það sem þarf til að láta þessa þjóð virka. Allir vilja vera þeir sjálfir....leyfum þeim það. Í því felst þjóðarauðurinn. Að gefa hverju og einu okkar að vera allt það besta sem í honum býr. Hugvit viska og orka. Í réttum farvegi. Þora að rétta upp hendur og segja..Já ég gerði mistök og ég er viljugur ...viljug til að bæta mig. Er þetta eitthvað flókið? Höfum svo mikla möguleika sem við enn ekki sjáum.  Á ekki að vera nein ræða....en common. Það er tímabært að láta heilbrigða skynsemi ráða. Verum til saman. Óaftengd.

...............................

AFSAKIÐ HLÉ!  afsakið hlé!

            

Good Morning you lovely creatures

Þegar ég vakna ætla ég að hugleiða inn í daginn áður en ég hreyfi tærnar og muna draumana mína. Líka sem tilheyra þessari veröld.

Svo ætla ég að ganga þar til ég kem að tjörn og spegla mig í vatninu og muna eftir að lindin er tær og djúp alveg eins og sálin í okkur konunum. Mönnunum.

Þegar ég er búin að vera svona andleg eitthvað og fögur helli ég uppá kaffi og fæ mér bloggferð.

Fer svo í raunveruleikadragtina og skrifa undir pappíra sem breyta lífi mínu. Bölvuð biðin á enda. Ég var ekki að blóta bara nota orð um bölv.

Síðan geng ég léttstíg inn á kaffihúsið mitt og horfi illilega á einhvern ef einhver er í Rauða sófanum mínum við vegginn með útsýninu. Fólki líkar ekki illileg augnaráð beint á þriðja augað og forðar sér og ég drekk kappúsínó með mínum elskaða og reyki pjattrófulega Mintur. (Menthol sígó)

Spái hvað ég ætla að hafa í kvöldmatinn og stoppa hjá leiðinu í kirkjugarðinum sem liggur upp að bílastæðinu og blessa í huganum 3 síðustu manneskjurnar sem voru brenndar á báli hér í bænum. Hugsa um hvort ég hefði ekki þótt nægilega skrítin til að vera brennd af fólki með litla heila og köld hjörtu.

Muna að leita af kuldaskónum í bílskúrnum ef það snjóar aftur svona mikið í nótt. Bara vetur konungur mættur og trén í fallegum hvítum vetrarkápum. Flottara en allar tískusyningarnar í París til samans. Svo allt þetta megi nú verða raunveruleiki minn á morgun er best ég fari að sofa núna. Night night.