Haugar af jáum á réttum stöðum.

Svona byrjaði dagurinn..allt á hvolfi og í hrúgum og kössum um allt hús. Og versnaði bara eftir því sem meira drasl kom upp og það leit út fyrir það á tímabili að við yrðum bara að fara á móel og sofa þar svo draslið fengi sitt pláss. En með gula gúmmíhanska að vopni og einbeittan vilja til að gefa í góðgerðarbúðir og sorpeyðingarstöðina tókst okkur að koma okkur fyrir eins og fólk. Og nú er sko allt komið á sinn stað.

Heimili er bara samansafn af þér og þínum í öllum myndum. Okkar er með hrein skúmaskot, pússuð millistykki og röðuðum skrúfum í verkfærakistu. Karl og kvenskúlptúrabodys í baðglugganum og barnaherbergi með engu drasli eða dóti...litum í boxum og ekkert no no undir rúmum. Nýja náttborðið mitt samanstendur af 17 heimsálfubókum sem maður getur lesið allt um allt í heiminum sem er staflað upp og lampi settur á toppinn svo ég geti lesið í rúminu mínu sem smellpassar á milli veggja. Ég pant vera fyrir utan og þurfa ekki að rúlla mér yfir kallinn..hann má hins vegar rúlla yfir mig hvenær sem hann er í stuði. Og eftir svona langan og skuggalega skapandi dag verður kona auðvitað að fara í heitt og gott bað í bláa baðherberginu og blúsa smá með sjálfri sér um framtíðina.

Já og fyrir þá sem hafa áhuga er alveg geggjuð málverkasýning á háaloftinu. Krókurinn að hleranum er þarna á bak við hurð..maður bara krækir og opnar og niður dettur álstigi sem maður klifrar upp og kveikir svo með því að toga í spottann sem hangir níður úr loftinu og voila!!! Heil málverka sýning.!!!!!

 Þetta minnir á flottu sýninguna hennar Yoko Ono þar sem fólk klifraði upp stiga og las eitt lítið já  MEÐ STÆKKUNARGLERI efst í loftinu. Best að setja já á miða þarna uppi svo maður geti verið eins fólkið fræga. Muna bara að segja já oftar og við fleiru í lífinu.

JÁ JÁ JÁ JÁ JÁ JÁ JÁ