Með vitring á annari öxlinni og Ómar Ragnarsson á hinni!

Þetta er endurbirt færsla síðan í janúar á þessu ári og er sett fram sem stuðningur fyrir Ómar Ragnarsson og gegn þessari kæru á hann fyrir náttúrurspjöll sem ég er yfir mig hneyksluð á.

Mætur maður hallaði sér yfir öxlina á mér áðan og rýndi á bloggið mitt. "Ef þú ætlar að ná árangri á blogginu verður þú að tala um það sem allir hinir eru að tala um" sagði hann.

Held honum finnist ég ekki nægilega pólitísk eða þenkjandi á stjórnmálasviðinu. Og hvað er það að "ná árangri" á blogginu? Ég held ég verði bara árangurslaus bloggari og haldi mig við það markmið mitt að halda geðheilsu langt yfir áttrætt og skipta mér ekkert að því sem er greinilega að gera ykkur hin gráhærð og skrifa bara um það sem mér liggur á hjarta hveru sinni óháð öllum vinsældarlistum.

Þetta segir vitringurinn sem situr á öxlinni á mér..og ég tek fullt mark á honum. Ætla samt að tala um einn mann sem allir hinir eru að tala um. Hann gerir mig nefninlega alls ekki gráhærða. Hann gleður mitt litla hjarta og gefur mér von. Og þannig fólk nenni ég að tala um og hugsa um.

Við Ómar eigum okkur nefninlega langa sögu. Kynntumst fyrst þegar ég var aðeins fjögurra ára og afi kom heim einn daginn með litla vínilplótu sem hann setti á fína grammófóninn í stássstofunni. Þar lærði ég að baka og loka og læsa allt í stáli..eða var það áli.? Man ekki alveg. Svo kenndi Ómar mér það að það er allt hægt þegar hann söng um bílinn sem sem skrölti áfram þó hann væri bara á þremur hjólum. Og Ómar hefur haldið áfram að gera allt sem öðrum hefur þótt óhugsandi.

Núna er hann t.d að gera allt sem hann getur til að vekja upp sofandi stjórnmálamenn sem gera venjulegt fólk gráhært langt fyrir tímann og rænir það geðheilsu. Ómar passar líka uppá allt sem er raunverulega dýrmætt. Það að hafa skoðun og kjark og fylgja því eftir sem manni finnst rétt sama hvað hver segir. Hann stendur líka vörð um landið og náttúruna meðan sumir aðrir lita á sér hárið.

Ég held að ég sé bara vel sett með vitring á annarri öxlinni og Ómar Ragnarsson á hinni. Set hér inn ljóð eftir sjálfa mig sem Vitringurinn hvíslaði eitt sinn í eyra mér og tileinka það hér með baráttunni fyrir landinu okkar, náttúrunni og plánetunni. Og Náttúrunnanda íslands númer Eitt Ómari.

Því bænin svo heit

brennandi biður

um líkn þína, Móðir.

Á krossgötum stendur

rennandi á

kitlar þar ókunnar strendur.

Stattu þar einn

og horfðu þar á

fegurstu ljóðlínur heims

er á heljarþröm stendur

og bíður þess eins

að þú vaknir

og þvoir þínar hendur

Blómabað og bleikur veruleiki

Ég ætla að gefa þér blóm í tilefni dagsins. Og hvert er tilefnið spyrð þú.

Og ég segi ...bara!

Kannski bara af því að það var nóg súrefni til að anda að okkur í dag og að sú viðleitni sem við sýnum hvern dag til að halda okkur á lífi skilar sér í því að við erum enn hér. Það er næg ástæða til að fá blóm fyrir ....ekki satt? Það er ekkert smá átak að halda sjálfum sér gangandi. Anda, næra sig, baða, hvíla, vinna, blikka augum, greiða sér, anda aftur og oft, kyngja og horfa. Hefur þú nokkurn tímann þakkað þér sjálfum og virt allt sem þú gerir daglega til að halda þér á lífi? Blómin eru frá þér til þín með þakklæti fyrir að elska sjálfa/n þig það mikið að þú ert enn hér!!!

 

Ég gekk eftir undarlegri götu í undarlegum bæ í dag.

Kom þar að húsi sem hafði fallegar bleikar dyr og undurfögur hvít blóm fyrir utan. Bankaði laust og lítið svín kom till dyra. "Vertu velkomin frú" sagði það um leið og það brosti fallega til mín. Eins og það hefði beðið komu minnar og bauð mér inn. Hafði ekki tekið eftir því áður að svín hefðu svona geislandi bros.

Ég hugsaði með mér að ég hefði ekki mikinn tíma til að skoða mig um þar sem ég yrði að drífa mig heim áður en Eiríkur stigi á svið í Eurovison með íslenska lagið. Það væri líka gott að komast í gott bað áður og slappa aðeins af.

Ég bara verð að komast í vatn og liggja í bleyti reglulega. Það eykur allt flæði..sérstaklega hugmyndaflæði og hægir á huganum. Tala nú ekki um ef í baðinu fljóta rósablöð. En það er auðvitað draumur hugsaði ég með sjálfri mér um leið og ég gekk eftir löngum gangi.

Svínið gekk á eftir mér og brosti með sjálfu sér eins og það læsi hugsanir mínar. "Má bjóða frúnni að koma með mér hérna inn" sagði það og benti á aðrar bleikar dyr. Ég elti og það sem við mér blasti var hrein dýrð. Núna situr sæta svínið og bloggar fyrir mig. Ég er að slappa af í draumi. Kem með smá blómabaðvatn fyrir ykkur hin þegar ég kem aftur heim. 

Ahhhh....Njótið blómanna og súrefnisins.

Þið eruð svo rosalega dugleg að vera til.