Þurfti að fara mikilvæga ferð til að leiðrétta hluti....sem ekki er hægt að blogga um

.........en skiluðu að ég held samt sínu.

Stundum er lífið þannig lagað að það má ekki og á ekki að tala um það upphátt.

 Þó það sé kannski magnificent!

Þegar stöðluð munstur jarðar hitta fyrir opnun himinsins.

Og skilningurinn vaknar um hvað lífið er raunverulega.

 Að andinn hittir loks efnið og skilur hvað er hvað.

 Að hugarfarið er fjötur nema það skili jákvæðri tilfinningu og leysi efnið undan ánauð þess að trúa að ekkert sé gott.

 Að Það sem ekki er heilt geti ekki orðið heilt.

En þannig er samt lífið...það sem má laga verður lagað.

Útsýnið skiptir öllu máli..hvað sérð þú út um glugga sálar þinnar?

Opnun eða lokun?

 Hvert er útsýnið? 

 Skiptir öllu máli um hvernig lífið verður og hvað þú sérð þar akkúrat núna.

Það sem þú sérð núna er það sem mætir þér í framtíðinni.

Megi það vera Jafnvægi.

Jafnvægi líkama og sálar.

Konu og karls.

Ungdómsins og hins aldna

Mín og þín.

Himins og jarðar.