Hlaut að vera að klukkan væri orðin einhver hellingur...billjón byltur að baki.

Ég er búin að liggja og bylta mér svo lengi að ég er búin að skrifa heila bók í huganum....alger heimsbókmennt þó ég segi sjálf frá... og dekkoreita alla íbúðina aftur þegar ég gafst upp og fór fram að gá hvað klukkan væri. Hún er að ganga fimm og mér hefur ekki komið dúr á auga. Minnir mig á símtalið frá vinkonu minni sem ég fékk á föstudaginn..."Hæ Katrín..hvernig stendur á því að ég er ekkert að sofa...hvað er eiginlega í gangi"??

Ég vissi það auðvitað ekkert og var þar að auki að labba um í Kringlunni að leita af afmælisgjöf og gat ekkert hugsað almennilega.  En núna velti ég þessu fyrir mér...eru bara allir glaðvakandi um miðjar nætur þessa dagana..? Mér þætti gaman að vita hvort þetta er ástand sem fleiri eru að glíma við núna.

Hvernig ætli dagurinn verði hjá mér á morgun..ég meina á eftir.... þegar kona á að fara að gera stórkostlegar framkvæmdir í lífi sínu algerlega ósofin?? Það verður eflaust eitthvað skrautlegt..eða kannski bara akkúrat galdurinn sem ég er búin að vera að bíða eftir. Kannski er það best að vera bara kolrangeygur af syfju til að finna réttu stefnuna og beinustu brautina?

Kemur í ljós!!!