Hversu lengi getur gott batnað???

Svei mér þá ef þessi hrikalegi stormur um helgina hafi ekki feykt burtu einhverjum hindrunum í mannshafinu.

Fyrir utan það að hafa farið í brilliant bílapartý hjá Heklu og snitturmeðí...(mæli með bílnum sem getur bakkað sjálfur í stæði  og bílnum sem er með reiðhjóli á toppnum sem er örugglega hugsað fyrir konur eins og mig sem geta ekki skipt um dekk og geta bara hjólað heim ef það er eitthvað vesen...)

...og  eftir magnaða málverka og listasýningu hjá Söru Vilbergs á laugardeginum í Gallerí Fold Rauðarárstíg þar sem var stórskemmtilegt fólk og hittingar með alls konar flækjum eins og íslendingum einum er lagið..þar tóku líka lagið strákar sem heilluðu konu uppúr skóm og sokkum..  og fyrir utan kvennapartýið á laugardagskvöldið þar sem örlaganornir hlupu sveittar á milli að tengja örlagavefinn og prjóna saman ætlanir og áætlanir sem eiga eftir að sýna og sig og margsanna...já fyrir utan alla þessa skemmtun og gleði sem náði að rúmast á einni helgi þá lágu bara skemmtilegheitin og fyrirboðin um betri tíð og blóm í haga um allar lendur okkar. Ísland er svoleiðis nýskúrað og skínandi eftir öll lætin að það er hægt að spegla nýþvegna þjóðarsálina í því.

 

Það er bara eins og fjársjóðskistunni hafi skolað á land og nú sé bara okkar að munda lykilinn og opna hana. Og nota bene..hún er ekki troðfull af silfurpeningum heldur einhverju allt öðru sem mun koma okkur öllum svo til góða.

Svei mér þá ef hún er ekki bara troðfull af bjartsýni, batnandi fólki sem best er að lifa í sátt og samlyndi, hellings samkennd og ilmandi berjalyngi.