Talað til trúða á steintorgum nútímans af höfðingja frá Seattle 1854

 Að skaða jörðina er að ausa skapara hennar svívirðingum.

Þetta er magnaður lestur á orðum índíánahöfðinga frá Seattle 1854 og á kannski sjaldnar betur við en einmitt núna.

"Hvert fótmál jarðar er voru fólki heilagt. Hver tindrandi barrnál, hvert sandkorn á ströndinni, hver daggarperla hina myrku skóga, hvert rjóður og hvert skorkvikindi er heilagt í minningum og reynslu míns fólks. Hinn rammi safi er stígur upp boli trjánna geymir minningar hins rauða manns. Dauðir gleyma hvítu mennirnir því landi sem fæddi þá af sér, farnir á gönguferð milli stjarnanna. En vér erum partur jarðar og jörðin er partur af oss. Ilmberandi blómin eru systur vorar, hjörturinn, hesturinn, hinn mikli örn, allir þessir eru bræður vorir. Gilklungrin, vessar jarðar í enginu, búkvarmi hestsins og....maðurinn, allir heyra þeir sömu fjölskyldunni til. Hinn hvíti maður möndlar svo móður sína jörðina og bróður hennar himininn, sem hún væri eitthvað sem má plægja, rupla eða selja, eins og kvikfénað eða glerperlur sem ganga kaupum og sölum. Lítt seðjandi græðgi hans blóðmjólkar jörðina og skilur hana eftir í flakandi sárum blásandi foksanda. Ég veit ekki. Vorir vegir greinast frá yðar vegum. Borgir yðar...slíkar sýnir gera oss súrt í augum, hinum rauðu mönnum. En vera má það sé vegna þess að hinn rauði maður sé villimaður og sé skilnings vant. Í borgum hins hvíta manns finnst hvergi hljóðlegt afdrep. Ekkert hlé, enginn griðastaður þar sem maður getur hlustað eftir laufunum þegar þau sprengja af sér vetrarhulstrin, þegar þau breiða úr sér á vorin, eða eftir skrjáfandi vængjablaki skordýranna. En kannski það sé vegna þess að ég sé villimaður og  mig skorti skilning? Skröltið aðeins meiðir eyru manns. Og hvað er lengur til að lifa fyrir þegar maðurinn nemur ekki óttusöng fuglanna eða kappræður froskanna umhverfis tjarnirnar? Ég er rauður maður og skil ekki. Indíáninn kýs fremur þann blíða þyt vindsins, er hann fer höndum um andlit tjarnarinnar og sjálfan ilm golunnar sem stígur hrein upp eftir hádegisbað skúrarinnar eða þrungin angan furunnar. Að skaða jörðina er að ausa skapara hennar svívirðingum. Hinn hvíti maður..einnig hann...mun líða undir lok, kannski skjótar en nokkur kynþáttur annar. Haldið áfram að ata náttból yðar sorpi og fyrr en nokkurn uggir munuð þér kafna í yðar eigin saur".

Athugasemdir

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 4.2.2007 kl. 16:49]

 Takk fyrir þessa viðbót Guðmundur. Já þú hefur örugglega verið índíánahöfðingi í fyrra lífi.

Maður gerir sér svo grein fyrir hvað við erum orðin fyrrt og fjarlæg náttúrunni þegar maður les svona. Það eru til milljónir manna sem aldrei hafa raunverulega komist í tengsl við náttúruna og lifa bara sínu lífi á steypuklumpum í hávaða, látum og algerlega ótengdu umhverfi. Sorglegt.

[Hulda (IP-tala skráð) 4.2.2007 kl. 21:29]

Hvernig væri að flytja bara heim á fróna búin að finna rétta húsið lítið  hvítt með trjám í garðinum sjáðu bara

http://www.mbl.is/mm/fasteignir/fasteign/?eign=193682

Bestu kveðjur æur heitasta plássinu HVERAGERÐI 

[Svava frá Strandbergi , 4.2.2007 kl. 23:12]

Þetta var frábært að lesa og mikill sannleikur í þessu fólgin.

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 4.2.2007 kl. 23:36]

Ég flyt ekki í Hveragerði þó það séu tré í garðinum nema vera örugg með vinnu í Eden. Eru ekki aparnir þar örugglega ennþá?

Sætt samt af þér að hugsa til okkar og þetta er cool hús.

[Jón Steinar Ragnarsson, 5.2.2007 kl. 01:06]

Þetta las ég ungur piltur í tímariti sálarrannsóknarfélagsins: Ganglera.

Big Chief Seattle sendi þetta bréf til þáverandi Bandaríkjaforseta en hefur greinilega talað fyrir daufum eyrum. Hvað er líka "villimaður" að vilja upp á dekk hjá ofurkyni voru með ævafornan boðskap, sem ekki eru í nokkrum tengslum við hugmyndafræði okkar um auð völd og yfirráð? Hroki okkar og blinda er gengdarlaus og við munum bíta úr nálinni með það fljótlega.

Þessi vitri maður skildi að við og náttúran erum eitt. Af sama efni og alheimsandinn sjálfur...Guð eins og sumir kalla hann... allt um lykjandi og í öllu.

Nú hefur skammtafræðin, sýnt fram á að þegar við skyggnumst dýpra í smæstu öreindir  kemur í ljós að enginn massi er til heldur aðeins tifandi orka. Tíðni þessarar orku ræður þéttleika hluta og gerir þá áþreifanlega.  Annars erum við raunar aðeins tifandi tóm. Allt í öllu...ekkert í neinu.

[Svava frá Strandbergi , 5.2.2007 kl. 22:46]

 Er ekki allheimurinn að mestu leyti gerður úr hulduefni.