Ekkert sérstakt svo sem...og þó.

Sumir mála sig út í horn og aðrir standa á steinum úti í sjó. Já svoleiðis er lífið stundum.

Man einu sinni þegar ég var að ganga vestur í bæ með dætur mínar þegar þær voru litlar og ég ung. Framhjá mér keyrði kona á trabant og þegar hún sá mig stoppaði hún bílinn sinn og skrúfaði niður rúðuna. Þetta var Vigdis Gríms en hún hafði kennt mér íslensku mörgum árum áður í Flensborg. Eina sem hún sagði eftir að hafa heilsað mér var..Ertu hamingjusöm? Og svo keyrði hún í burtu.

Svolítið sérstakt og situr eftir. Eina spurningin sem skiptir máli kannski?

Ertu hamingjusöm?

Athugasemdir

[www.zordis.com, 16.2.2007 kl. 13:27]

Já ... svo lánsöm að geta svarað játandi með öllu því sem heitir ups and downs.  Það eru ekkert tilviljanir, ekkert sem fer úrskeiðis aðeins sigrar og aðlögun að hamingjunni.

Ég hef staðið upp á steyptum vegstólpa og hort til vegar á einni löpp, keyrt um á Trabant með malandi ljón á mælaborðinu!

Lífið er of stutt til að vera ekki hamingjusamur ... huglægt dásamlegt ástand