Að elska sinn næturstað....

Gott að skríða í ból eftir langan dag og láta hugann reika.

Ég er ástfangin af rúminu mínu. Þetta er besta rúm sem ég hef átt. Stórt og rúm gott..rúm geta náttla ekki verið góð nema vera RÚMgóð er það? Mjúka og góða sæng á ég og tvo kodda. Hlýja ábreiðu til að breiða yfir ef kalt er og dökk gluggatjöld til að halda veröldinni fyrir utan þegar ég hvílist. Þak yfir höfuðið og mjólk fyrir morguninn. Og ég tilheyri hínum ríku. Þessu eina prósenti sem getur allt og má allt. Kúri mig undir sæng og velti fyrir mér hvað ég vil gera á morgun. Og hvort ég vilji kaffið með kleinuhring eða kleinu. Stundum svo erfitt að vera til. Hvort?

Æ ég hugsa um það síðar. Skiptir ekki öllu núna eins og hjá hinum 99 prósentunum. Hvernig sefur þetta fólk? Ætli það geti sofið? Úff það heldur fyrir mér vöku ef ég fer að hugsa eitthvað leiðinlegt og vonlaust. Best að kveikja á sjónvarpinu. 104 stöðvar til að eyða hugsuninni sem þvælist stundum fyrir mér. Er þetta ekki dásamlegur heimur? Góða nótt þið öll sem eigið góðan hvílustað.

Fór allt í einu að velta fyrir mér hvað ég er heppin að eiga svona gott rúm. Þakka fyrir á hverju kvöldi að geta skriðið í hlýtt ból. Man eftir fréttum af kúrdum sem voru að frjósa í hel í fjöllunum með börnin sín og sendi barnasængina okkar til þeirra í svörtum plastpoka ásamt íslensku ullarteppi. Vona að það hafi gert gagn.

Gott að muna eftir því góða sem maður hefur.  Góðan næturstað og mjólkurdropa fyrir morguninn. Góða nótt.

Athugasemdir

[Hugarfluga, 18.2.2007 kl. 20:57]

Jemundur minn. Þetta eru akkúrat pælingarnar mínar í töluðum orðum! Finnst ég über-lánsöm! Gúnatt min skat.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 18.2.2007 kl. 21:13]

Börnin mín gáfu okkur hjónunum nýja dínu í rúmið núna á jólunum.  Sú gamla var orðin lasin.  Þvílíkur munur og gott að skríða upp í.  Við eyðum mestum hluta ævinnar í rúminu .............. held ég

[Svava frá Strandbergi , 18.2.2007 kl. 21:47]

Einkennilegt en þegar ég las pistilinn þinn um góða rúmið þitt datt skyndilega inn í hausinn á mér texti við gamalt lag.

Oft er hermanns hvíld í dimmum skóg
honum nóg.
Harður steinninn höfðalagið er
hvílunautur sverðið sem hann ber.

Já það er satt hjá þér,  við megum þakka fyrir,  þau okkar sem eiga gott rúm.