Dagdraumur, álfadans og ljóð

Allt þarf að byrja einhvers staðar. Stundum bara eins og grunur eða tilfinning...kannski eins og hugmynd eða draumur. Og ef maður gefur því gaum og vökvar og ræktar og hlustar þá er aldrei að vita hvað getur gerst...eða gerist. Óendanlegir ósýnilegir möguleikar. Sköpun.

Ég var að koma úr bláu baði og fara í appelsínugulan topp og bæta vatni á bleiku túlípanana mína sem standa á eikarborðinu og les nú ljóð eftir gamlan vin.

 

 

Úr marglitum

augnablikum lífsins

spinnum við okkur hjúp

sem hylur

öll okkar leyndarmál

Í þöglum unaðsleik

líðum við fram

veginn

Gefum hvergi á okkur höggstað

Í sætleika

draumsins

hverfum við

úr hjúpnum

og dönsum

hinn sanna álfadans.

 

Heimir Már Pétursson

Athugasemdir

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 9.3.2007 kl. 23:28]

Appelsínugulan bol??? Sá litur er talinn auka frjósemi! Ef þú nennir ekki að hlaða niður einu barni enn skaltu passa þig í kvöld ...

Gætir þú sent mér nýja heimilisfangið þitt í tölvupósti, ég þarf að senda þér soldið á fimmtudaginn.

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 9.3.2007 kl. 23:32]

Já þetta er hættulegt momnetum. Best ég fari bara úr að ofan og afstýri þar með hættunni...eða hvað? Kannski þessi árátta að fara alltaf úr á kvöldin hafi eitthvað með barnafjöldann að gera?

[www.zordis.com, 10.3.2007 kl. 08:24]

He he he .... Ég ætti kanski að fara að hátta mig á kvöldin   Ég er með gulan morgunmat, ananas safa í vökva sem föstu formi og svo fæ ég mér kaffi frá kaffitár á eftir ......  Eigðu góðan dag!

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 10.3.2007 kl. 12:29]

Ég sit hér í kóngabláum bol, og gallabuxum.  Skórnir eru gulir þó, því þeir eru úr svínaskinni. 

[Jenný Anna Baldursdóttir, 10.3.2007 kl. 12:42]

É sit í svörtu nema hvað náttbuxurnar eru ógeðisbleikar.  Gurrí ég er að lesa komment eftir þig út um víðan völl varðandi litatúlkanir (smá ýkur nottla bara hér og hjá skessu).  Hvað segir þú um það að sú sem hér heldur um lyklaborð er alltaf í svörtu. 99% svart? Ætli það viti á eitthvað?  Spyr sá sem ekki veit.

Katrín mín eigðu góða helgi á nýja heimilinu.  Smútsj

[Eg. (IP-tala skráð) 10.3.2007 kl. 13:03]

Það vex ekkert af engu. Það vex sem maður leggur rækt við og hlúir að, skiptir engu hvernig náttbuxurnar eða bolurinn er á litinn. Verði barn þá komi barn, velkomið.

[Hulda Elma Guðmundsdóttir, 10.3.2007 kl. 13:34]

Það hefur allt sitt upphaf og endir. Við hlúum að því sem við viljum að vaxi og dafni, sýnum því kærleika. Þú er frábær.