Fjalladrottningin fróma með heimþrá!!

Er ég Nörd eða hvað?

Sit hér alsæl og hlusta á gamla íslenska tónlist á föstudagskveldi....Óskastundina á Rás 1 ......"Ég vildi að ég væri eins og þú..og vakað gæti bæði daga og nætur"

Já ef ég mætti lifa eins og lindin tær sem á alla sína hundrað silfurstrengi slær.

Hugsa og humma alveg í takt við hið íslenska hjarta mitt sem er farið að heiman um stund. Lærir að elska annars konar jörðu og landslag. Skilja annars konar menningu sem slær í öðrum takti en samt jafnmannlegan og heima. 

Hvað er annars heim?

Hvar á maður heima? Nú er annað lag kynnt frá konu til vina sinna með kærri vinarkveðju. Fyrr var oft í koti kátt.

Litlu íslensku kotin.....bænum mínum heima hjá..er svo margt að minnast á. Heim í gamla hópinn minn, heim á fornar slóðir.

Í garðinum mínum loga kertaljós í logni og minna mig á veðrið heima. Hvernig viðrar í þjóðarsál um þessar mundir?

Er þar logandi von?

Vakin og sofin af hinum einstöku norðurljósum? Hvað lýsir upp hjarta hins sanna íslendings?

Um hvað er þjóðin mín sem ég horfi á úr fjarskanum? Og bíð eftir merki á himnum að bráðum sé tímabært að snúa heim. Hvað er aftur heim?

Hér hef ég tíma og tré og tindrandi hjartslátt dádýra sem lifa samkvæmt innri tíma og tengingu.

Fiðrilda sem flögra frjáls um garðinn eins og frelsið sé þeim í blóð borið. Færa sig á milli litfagurra blómanna og njóta. Hverfa svo og hvíla sig meðan rokið rýkur og hristir allt. Koma svo aftur og frelsa sig sjálf og syngja veröldinni fagnaðarsöng.

93 ára kona fær nú kveðju í Óskastundinni...Píanótónar. Bara fallegt.

Plánetan er heimkynni okkar. Hér og nú. Smárakvartettinn.

Góðar sumaróskir.

Harmonikkutónlist til 93 ára konu sem býr í lautu.  Sunnan við sunnanblæinn.

Já ég er 43 ára íslenskur nörd. En þetta er bara yndi á föstudagskveldi sunnan við London.

Maðurinn með miklu hlýju röddina..Alfreð Clausen söng um íslenska sumrablíðu og fjallardrottinguna frómu. Og koma svo ekki Þrestirnir með Ramónu mína...ohhh ég dey!!! Íslendingar verið góðir við hver annan. Við þessi fagra eyjaþjóð eigum svo margt spes til að standa vörð um. Verum verðir okkar sjálfra og okkar eigin einstöku eiginleika. Látum hjörtun slá takt með Ramónu.

Smjúts!!

Síðasta lagið í kvöld heitir Draumaveröld og þar heyrast orð á borð við..Draumaveröld fagra vil ég eiga ástin mín..svo fjarri heimsins glaumi. Tendra eld í húmsins dapra hjarta..veitir töfra bjarta.

Já sannkölluð Óskastund.

 

 

 

Athugasemdir

[Kristín Katla Árnadóttir, 27.4.2007 kl. 21:24]

Heima er best, heima er þar sem hjartað er.

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 27.4.2007 kl. 21:26]

Hjartað er í brjósti mér..hér og þarog alls staðar!

[Hrönn Sigurðardóttir, 27.4.2007 kl. 21:55]

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 27.4.2007 kl. 22:07]

Vá hvað þú ert með flottar myndir í þessu góða pistli Katrín mín.

[Hallgrímur Óli Helgason, 27.4.2007 kl. 22:12]

maður verður bara ungur aftur á að lesa þennan pistil, er maður hlustaði á sum þessi lög fyrir svona fjörutíu árum eða svo, hlusta alltof lítið á þessa músík í dag.

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 27.4.2007 kl. 23:01]

Soðna ýsu alla daga..hafragraut og harðfisksmylsnu á morgnana og einstaka sinnum hálfa appelsínu með. Pylsur á laugardagskveldum og hrygg á sunnudögum með kaldri mjólk. Skyr í alla eftirrétti. Pizzur voru ekki til í orðaforðanum. Sunnan gola og útsynninngur með kvöldinu. Dánartilkynningar og jarðarfarir með hamsatólginni og hádegisblundinum.

Jamm. Við erum að eldast. Ramóna er samt flott.

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 27.4.2007 kl. 23:37]

Þetta eru lögin sem amma elskaði ... og við barnabörnin með henni. Þú er snillingur í að hrífa mann aftur í tímann og til góðra minninga í bernsku. Ósköp væri gaman að skreppa aftur til sjöunda áratugarins þegar mann dreymdi um árið 2000 ... orðin þá eldgömul kona, eða rúmlega fertug, og samt alltaf á fljúgandi bílnum mínum, skryppi til tunglsins í sumarfríum og svona ...