Að kenna það sem maður þarf að læra

La líf...La líf...La líf.

Algerlega flottast á köflum, regn og stormar þar á milli en alltaf styttir þó upp að lokum og lægir.

Syndandi svanur og syngjandi tré.

Var að fá svo frábært símtal frá einum krúttikennaranum mínum.

Skemmtilegir tímar framundan. Mikil sköpun og mikil vinna.

Það tvennt saman er bara meiriháttar.

Nemandi og kennari.

Kennari og nemandi.

 Maður kennir það sem maður þarf að læra.

Eins gott að ég fari að kenna.

 

Athugasemdir

[Svava frá Strandbergi , 6.5.2007 kl. 19:21]

Jáhá og ég sem var kennari í myndlist og fleiru er nú atvinnuleysingi, en fátt er svo með öllu illt að ei boði gott því nú hef ég meiri tíma til að mála sjálf.

[Steingerður Steinarsdóttir, 6.5.2007 kl. 20:07]

Ég myndi alveg vilja vera nemandi þinn.

[www.zordis.com, 6.5.2007 kl. 20:48]

Að vita meira og meira, meir í dag en í gær! Við getum endalaust lært af hvort öðru, í dag á morgun og hinn! Ég er viss um að við vildum allar læra pínu pons af hvor annari þo ekki meira væri og kenna eitthvað á móti .... Jákvæðni í það minnsta!

[Vilborg Eggertsdóttir, 6.5.2007 kl. 21:31]

Það virðist vera, að við þurfum sjálf að fara leiðin fyrst! Gangi þér vel Katrín mín, þú miðlar þessu svo bara til okkar aftur.

[bara Maja..., 6.5.2007 kl. 21:59]

Alltaf er nú jafn friðsælt að heimsækja þig Katrín mín !