Litlir vinir og krikketbolti í ökla

Æ litli minn var að koma af krikketæfingu. Varð fyrir því að kasta krikketboltanum svo hann lenti í ökla vinar hans sem meiddist af því. Hann er núna á slysó að láta líta á ökklann sem lítur hreint ekki vel út.

Og minn bara grætur og er voða lítill í sér. Líður illa á sálinni að hafa valdið meiðslum vinar síns.

Við bíðum núna eftir fréttum af Sam og öklanum hans og vonum það besta.

Æ hvað maður vildi stundum geta tekið erfiðleikana og sársaukann fyrir börnin sín og borið harminn þeirra. En svona er lífið. Maður bara þerrar tár og huggar. Segir að allt verði gott og strýkur yfir lítinn koll.

Það að vera mamma felur í sér margt. Sérstaklega óskilyrtan kærleika. Það finnur maður á svona stundum.

Æ litli kútur minn..á morgun verður allt betra. Trúðu því.

Nóttin hvílir og heilar.

Svo spilið þið félagarnir saman krikket og fótbolta og fagnið sigrunum saman.

Já það verður svoleiðis.

Athugasemdir

[Hrönn Sigurðardóttir, 7.5.2007 kl. 21:21]

æj já tomorrow is a new day og þá verður allt betra

[Guðrún Þorleifs, 8.5.2007 kl. 06:19]

Góðann daginn

Vonandi eru fréttir af líðan vinarins betri svo litlir snáðar geti tekið gleði sína á ný.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 8.5.2007 kl. 10:03]

Litli stubbur knús til hans.

[www.zordis.com, 8.5.2007 kl. 11:19]

Skil hann vel að vera ómögulegur e. svona uppákomu en eins og móðurfaðmurinn segir þá verður allt betra á morgun (í dag)  Falleg og hrein tilfinning þegar við búum yfir samkennd!