Ef tu finnur hugmyndir og ljod uti a gotu.......

Tolvan min er krass krass og kann ekki lengur islensku.

Og eitt annad verulega sorglegt.

Oll ritverkin min, sogur og hugleidingar, kaflar i baekur og ljod, ymsar hugmyndir og skissur asamt ollum bloggmyndunum minum er flogid ut i cyperspeisid.

Ef tid faid allt i einu goda hugmynd i kollinn eda heyrid osynilega sogu fljuga um midbaeinn ta er tad orugglega eitthvad af minum verkum. Tala nu ekki um ef tid faid otrulega goda milljondollara hugmynd...vinsamlegast skila henni til min takk!

Ja svona er tetta tegar bornin manns stelast ad heiman.

En kannski var eg bara med tetta allt ad lani og a ekkert i tessu.

Kannski getur madur ekki att neitt.

Hver veit hvar allar tessar hugmyndir voru adur en taer komu til min? Kannski eru taer bara farnar aftur til sinna heima. Og bara gott ef taer lenda i kolli folks sem getur gert eitthvad fallegt med taer og jafnvel komid teim i framkvaemd. Tad sem er to oruggt er ad tad verdur aldrei skortur a hugmyndum. Um leid og ein er farin kemur onnur. Svo eg orvaenti ekki.

Og tengdamamma og Dagny litla saeta fraenka sem eru her i heimsokn faerdu mer yndislega fallegt solblom i dag sem stendur nuna a verondinni minni vid hlidina a Chocolate cosmos blominu minu. Tad ilmar eins og sukkuladi. Er eitthvad til dyrdlegra en sukkuladiblom? Held ekki.

Svo eg er alveg hughraust og hlakka bara til ad fa fullt af nyjum hugmyndum i minn haus i gegnum draumana.

Tad er sko skemmtilegur heimur.

 Draumaheimurinn.

 Alveg trodfullur af nystarlegum og frumlegum imyndum og sogum sem setjast i harid a konum eins og litlir saetir fuglar.

Latid ykkur dreyma eitthvad storfenglegt og aevintyralegt her og nu.

Medan tid erud gladvakandi.

Og alls ekki sleppa tvi ad fa ykkur Chocolate Cosmos i eldhusgluggann!!

 

p.s Vinsamlegast ekki adstoda mig taeknilega med tetta vandamal mitt. Eg er ad laera af reynslunni alveg sjalf og mun nuna fa mer svona bakkuppp taekni til ad nota svo tetta gerist ekki aftur. Eg er alveg medvitud um ad lifid var ad kenna mer dyrmaeta lexiu og segi bara "Gudi se lof ad madur verdur aldrei of gamall til ad laera."

 

 

Ekki heppni....heldur sköpun!

Þetta er endurbirt færsla síðan í apríl þar sem ég er með gesti og hef lítinn tíma til að blogga.

Nú liggur mér á hjarta.

Var að lesa bloggið hennar Zordisar sem ætti að vera skyldulesning hvern morgun fyrir þreytta og þjakaða íslendinga því það er svo upplyftandi og gefandi að það hreinlega setur man á ský. Einhver sagði þar að Zordis væri svo heppin. 

Að eiga sér dýrindislíf og dýrðardaga sem og alla hina dagana hefur ekkert með heppni að gera. Það hefur með hugarfar og hugsun og tilfinningu að gera. Það hefur með það að gera að vera opin og sannur og mæta lífinu eins og það kemur fyrir á hverri stundu með þann einlæga vilja í hjartanu að sjá það fallega og það góða í aðstæðum. Sama hvað. Að vera með opinn hugann og sjá og skynja alla þessa endalausu fegurð sem felst í þessu ævintýralega lífi. Og það skapar hver mannvera innra með sér..líf hennar verður ekki svo fyrir einhverja óljósa heppni.

Þarna er að verki innri vitund og sköpun. Yfir þessu búum við öll...alltaf! Það sem við hugsum og finnum innra með okkur leitar að samsvörun í veröldinni og laðar það eða dregur til okkar í samskonar formi.

Orkuformi.

Þess vegna skiptir það svo miklu máli að hafa þá ætlun að sjá og skynja í samræmi við drauminn okkar því það eru töfrarnir, neistarnir sem byrja að búa hann til og gera hann að daglegum raunveruleika okkar. Að hjartað og hugurinn séu í takt.

Hugsandi og sláandi fyrir kærleika og kátínu.

Með því að byrja að þræða þessar hugmyndir okkar upp á band og safna þeim og gæta þeirra vel daglega. Reyna að ná jafnvæginu smátt og smátt. Að einsetja sér að hugsa meira og betur hvern dag í þá átt að allt er gott og að útkoman verði einungis einstök í lífi okkar, verður orkubreyting í huganum og hjartanu og útsýnið mun bjartara og betra. Og þá fara að verða til fleiri perlur ..hugmyndaperlur og bjartar og litfagrar hugsanir sem safnast á þráðinn okkar og fara að móta lífið og stefnuna.

Lífið okkar, og við förum að draga að okkur fallegri liti og fleira fólk sem vill bara gott. Sem getur horft á það góða og leyft ljósinu sínu að lýsa sjálfum sér og þér. Gefðu sjálfri/sjálfum þér þá gjöf að setja ljós í hugann og hjartað og byrja á þessu augnabliki að muna hver þú raunverulega ert. Skapari og mótandi alls þess sem er í lífi þínu. Hlustaðu þó ekki sé nema í 5 mínútur daglega í þögn á tónlistina sem leikur lífslagið þitt. Það er þarna . Innan í þér. Þú þarft ekkert að gera nema hlusta hljóð/ur og komast í takt. Heyra þinn tón og læra að hreyfa þig með. Fylgja þínu eigin lagi.

Hætta að hugsa um hvað öðrum finnst og vera bara það sem þú finnur innra með þér. Niður með grímuna sem við felum okkur á bak við. Eina sem hún gerir er að halda okkur frá hvert öðru. Því við erum öll eins og þráum það sama. Hvort annað og samræmi og jafnvægi. Frelsi. Sannleika. 

 Og það er allt þarna.

Og það frábæra er að það hefur ekkert með heppni að gera, lukku eða krukku fulla af silfurpeningum. Þetta hefur bara með þig að gera. Hver þú ert þarna inni og að þú byrjir að muna eftir kraftinum þínum og hvað þig langar mest að gera og af hverju þú ert hér. Og dansir svo lífsdansinn við lagið þitt. Í þínum takti.  Alveg þar til þú ákveður að næsta umbreyting sé tímabær.

Eigðu yndislegan dag troðfullan af sköpun og ljósi.

Og trúðu mér.

Þú hefur þetta allt í hendi þér.

Þessi veröld er þín.

Skapaðu!

Ég er ekki ég þegar ég syng...get svo svarið það!

Þetta er ekki venjuleg bloggfærsla...þetta er bara hugarburður eða upplifun!!!!

Ég er nefninlega í sumarfríi og fer bara um lönd og strendur og leik mér þessa dagana enda er hér sólargeisli sem yfirgnæfir minningar um rigningar og syndaflóð.

Maður verður alltaf að horfa á það jákvæða.

 Grænu regndropastígvélin eru vel geymd í skúrnum og nú er bara labbað um jarðir og sanda á glitfögrum sandölum og með bleikan dúk um sig miðja og sólarvörn númer 15. Var í þessum töluðu orðum að syngja minn svanasöng með því að taka þátt í singstar og syngja barbie girl og algerlega fyrirgera öllum rétti mínum í popidol framtíðarinnar.

 En mikið skemmtu þau sér vel sem á horfðu.

Kannski einn góðan veðurdag verða þessar söngminningar bara fallegar

og ég get borið höfuðið hátt og sagt..."Já þetta var ég sem söng Barbie girl svona fallega"

Þangað til gref ég haus í sand og afneita öllu!!!!

Þegar þið sjáið vídeó á youtube af konu sem fer hamförum í söng þá er það tengdó á þriðja rauðvínsdropanum..ekki ég!!!

 

 

Dauða hafmeyjan......

Ég er steindauð hafmeyja.

 Mótuð í sand tímans sem innifól í sér allt sem hefði getað orðið.

Bíð bara eftir öldunni sem hreyfir minninguna.

Um allt sem er og var.

Og á morgun stendur hún upp og setur á sig fætur sem labba leiðina sem aldrei var farin.

Eða syndir burt og enginn fær að vita hvað hún var að hugsa.

Svona með sjálfri sér.

 

 

 

Betri heimur og öruggari??? Aumingjadans og aftenging!

Jæja segir kona og meinar það.

Nú er tími til kominn að hætta að vernda okkur sjálf fyrir okkur sjálfum og lífinu. Af því að nú er búið að setja upp svo margar verndarreglur svo við förum okkur ekki sjálfum okkur að voða með því að lifa og upplifa. Við skyldum lifa í öruggum búrum og hreyfa okkur sem minnst og alls ekki læra af reynslunni. Vera svo eins og andlegir og líkamlegir aumingjar þegar okkur er loks hleypt út. Vitandi ekkert og ekki hæf til að takast á við neitt óvænt eða raunverulegt. Grenja bara og kvarta.

Las í blaðinu frétt um stóra skátamótið sem haldið er nú með viðhöfn og aumingjaskap í Englandi.

Fyrir hundrað árum veiddu menn kanínur og steiktu svo yfir opnum eldi og borðuðu saman á skátamóti og fannst þeir í takt við náttúru og lífið. Vegna alls konar mannlegara hugsanahindrana og vantrú á að fólk geti og kunni að sjá um sig og lifa, hefur reglum nú verið breytt.  Í dag eru kanínur ekki veiddar...gæti sært trúarkennd viðkomandi skáta....kjöt ekki borðað vegna sömu ástæðu og eldurinn drepinn og slökktur, því einu sinni gerðist það að neisti fór á flakk og kveikti í.

Svo núna sitja skátar og borða grænmetisborgara í kringum pottaplöntu!!!

How more safe can this world be?????

Jæks!!!

Hugsið ykkur hvað hefði ekki uppgötvast um þyngdarlögmálið hefði einhver sett upp eplagrindur svo epli myndu aldregi detta á höfuð manns!!!

Munið að fara eftir reglunum.....og hættið að hugsa.

Stay safe!!!

Ef ég væri svona handtaska .....hvað mynduð þið geyma í mér??'

Fyrst steypt í kopar eins og örlög eða forlög.

Svo kemur í hana dót og kannski varalitur og strætómiði. Íbúð og bíll ásamt einu eða tveimur börnum. Togstreita og blankheit.

Endurnýjun á happdrættismiðanum og meiri reynsla.

Streð og sælustundir. Garn og gæfa. Glampi í auga og aldur.

Galdur

Svo margt sem getur leynst í svona handtösku ástarinnar.

Og ef hún lifir af veruna umbreytist hún og verður í eldrauðum lit og flauelsmjúkri ástríðu sem brennur rólega það sem eftir er.

Hljóðlát og djúp.

 Í vináttuhjúp og hamingju sem nær út yfir alla geimsteina

 

 

Næstum 50.000 heimsóknir og íslensku sumarveðri stolið beint fyrir framan nefið á verslunarmannahelginni.

Hver hefði trúað því fyrir nokkrum mánuðum að ég færi að blogga???

Ekki ég!

Mér fannst fólk sem skrifaði opinberlega um sig og sína vera ferlega hugrakkt og ófeimið. Þar sem ég er svona týpa sem finnst best að sitja í hornum og láta lítið fara fyrir mér gat ég engan veginn séð fyrir mér að gerast bloggari.  En það var samt eitthvað sem togaði í mig..og kannski þurfti ég bara að taka skrefið og þora að sýna mig og sjá aðra frá nýjum sjónarhornum.

Þetta er búinn að vera rosalega skemmtilegur og gefandi tími og hér hef ég kynnst dásemdarmannverum.  Ætlum meira að segja nokkrar bloggvinkonurnar að halda listsýningu í ráðhúsinu næsta sumar. Sú hugmynd og sambönd urðu til hér á blogginu. Og núna sé ég að heimsóknirnar á síðuna mína eru að nálgast 50.000...ótrúlegt!!!

Í tilefni af þeim merka viðburði langar mig að biðja gesti og gangandi að kvitta í gestabókina. Oftast eru það naglfastir bloggvinir sem skrifa athugasemdir..en ég er forvitin að heilsa líka upp á hina sem kíkja við öðru hverju.

Eitt sem hefur verið svo skemmtilegt við það að vera að blogga eru þessi endurnýjuðu tengsl við alls konar fólk úr fortíðinni. Fólk sem maður var með í skóla eða vinnu...sem sendir allt í einu mail og segir af sér fréttir og sendir kveðjur.

Yndislegt bara.

Jæja...núna eru íslensku gestirnir alveg að fara að lenda í englandi..tóku með sér sumarsólina og hitabylgjuna sem nærir okkur og hitar eftir afskaplega blautt sumar.

Ekki gaman að tjalda hjá ykkur núna..er það nokkuð?  Stefán frændi okkar nefninlega gerðist svo kræfur og pakkaði sumarsól og veðri og lofaði að koma með með sér hngað til englands..og viti menn. Hér er komin blíðan, sólin og hitabylgjan og við erum farin að dansa kónga í garðinum!

En ég ætla sko að halda áfram að blogga með Mogga um allar mínar skrítnu hugmyndir og upplifanir. Skrá niður þegar óvæntir atburðir gerast bæði sýnilegir og ósýnilegir.

Hver veit svo í hvaða átt lífsins örvar fljúga með mig næst???

Takk fyrir mig segi ég nú bara og er verulega kurteis í hjartanu.

Þið hafið hlýjað mér þar.

 

Ég er að hugsa um að......

...já hvað haldið að ég sé að hugsa???

Athugun 17

Hvað segir þessi mynd þér og af hverju?

Vinsamlegast setjið upplifanir, hugsanir eða athuganir ykkar í athugasemdirnar.