Litfögur regnhlíf yfir Reykjavík.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mikið er spennandi að fylgjast með þeim breytingum sem nú eru að verða á landslaginu í pólitíkinni.

Til hamingju Reykjavík og borgarbúar með nýja og spennandi borgarstjórn.

Ég trúi því að hið gamla og úrelta sé nú að víkja fyrir raunverulegum gildum eins og samvinnu, heiðarleika og kærleika.

Við skulum ekki vanmeta hugtök eins og ímyndunarafl,gleði og sköpunarkraft.

Þetta eru sterkustu drifkraftar mannsins og löngu tímabært að færa þau inn í alvöru stjórnmál.  Samfélag sem byggir á þessum gildum er samfélag sem ég vil búa í og leggja mitt af mörkum að smíða.

Gangi ykkur vel kæru borgarfulltrúar hvar í flokki sem þið standið.

Undir þessari litfögru regnhlíf getur allt gott gerst.

Vatnaganga

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vildi bara minna á Vatnagönguna kl 12.00 á hádegi í dag 14. júní.

Safnast verður saman við Reykjavíkurtjörn Ráðhúsmegin til stuðnings afnámi Vatnalaganna. Takið með ykkur könnur, vaskaföt, skúringafötur og hvaðeina sem heldur vatni og svo verður gengið að Kirkjustræti 0.

Vatnið er lífæð okkar mannkynsins og jarðarinnar. Ef það er eitthvað sem við verðum að standa vörð um er það vatnið.  Vitið það að sum staðar er fólki bannað að safna sér regnvatni þegar búið er að takmarka aðgengi þess að vatninu. Það er í einkaeigu og skal greitt fyrir.

Hvað ætli Herrann á himnum segi við svona yfirgangi og frekju græðgispúkanna á jörðinni?

Sagði hann ekki einmitt að það skyldi rigna jafnt á réttláta sem rangláta þegar hann skapaði rigninguna? Hellidemba og úrhelli jafn fyrir góða sem og græðgispúka. Einn dropi fyrir þig og einn dropi fyrir mig.

Jamm. Þannig á það einmitt að vera. Vatn fyrir ALLA. 

Hjartablöðrur og bloggskuggar.

Gamli bloggskugginn minn er farinn að elta mig. Segir að það sé tími til kominn að vera með í bloggheimum aftur eftir langa fjarveru. Minnir mig á hversu gaman það getur verið að skiptast á skoðunum, segja sögur og deila reynslu.

Kannski að hann hafi bara rétt fyrir sér sá gamli. Freistar mín með hjartablöðru sem á víst að tákna það að maður eigi að elta í sér hjartað og ef hjartað fyllist löngun sé stundum gott að láta undan henni. Og ef maður bloggi ekki á slíkum ögurstundum sem nú eru þá verði maður bara eins og skugginn af sjálfum sér. Haldið þið að þetta sé rétt?

Kannski ég gefi sjálfri mér það í afmælisgjöf að byrja aftur að blogga. Ég á nefninlega afmæli í dag og er orðin vel rúmlega árinu eldri en síðast þegar ég bloggaði af einhverju viti. 13 er líka happatalan mín og sumir vitringar segja að hún sé englatala.

Æ ég stenst hann ekki þennan skugga með hjartablöðruna.

Hann er búinn að standa yfir mér svo lengi þetta grey:)

Gaman að sjá ykkur aftur bloggvinir. Ef einhverjir eru hér enn.