Myndir úr stjórnmálum íslands..litlu eyjunnar þar sem ævintýrin enn gerast.

Það verður enginn maður með stjórnmálamönnum nema kunna að klæða sig vel og fallega. Já í sumum tilfellum að kunna hreinlega að dulbúast á litríkan hátt.

Mikilvægust er þó gríman sem menn verða að bera dags daglega svo ekki komist upp um raunveruleg áform þeirra með óaðgætilegum augnagotum. Munið að menn horfa upp til að sækja upplýsingar í minningabankann og niður þegar þeir eru að skapa eða semja eitthvað sem aldrei gerðist. Sumir kalla það að ljúga eða hið dæmigerða stjórnmálalega minnisleysi. Pólitískt alsheimer. 

 

 

 

 

 

 

Hver er maðurinn??

Ekki veit ég það.....þekki engann sem myndi ganga í grænum jakkafötum með platvængi. Þessi búningur dylur ekki litlu gullhornin og halann sem hann dregur á eftir sér og lemur kjósendur í hausinn með svo þeir missi meðvitund og kjósi hann aftur þegar þeir rakna úr rotinu. Virkar alltaf!!!

 

 

 

 

 

 

Hvað eða hver ræður för þegar þegnarnir eru farnir að nota orðið bananalýðveldi í öðru hverju orði þegar fjallað er um stjórnsýsluna á Ævintýraeyjunni í Norðri?? 

Það er alltaf gaman af ævintýrum þar sem apar eru menn og menn eru apar..en þegar skilin á milli ævintýrsins og alvörunnar  fara tapast er ekki eins skemmtilegt. Þá fer maður að kíkja aftast og skoða hvort það fer ekki að koma..

The end!!

Endaleysan getur ekkert haldið áfram endalaust..eða hvað?? 

 

 

 

 

 

Allir vita þó hvernig ævintýrið endar

....sá vinnur sem malar mesta gullið

og kann mesta bullið.

Stendur traustustu fótunum á því sem blífur.

Auði og völdum. 

 

 

 

 

 

 Þetta ævintýri er í boði Íslensku bananasölunnar Austurtorgi.

Gubba gribba og öfugsnúin orka

Er búin að skúra og múra eldfastan vegg úr efa um að orkan fari réttsælis þessa dagana. 

Afrakstur helgarinnar er einhvern veginn svona....

Litla Barn að gubba og segja "ammamín".... litla barn að gubba meira og þvottahúsið upptekið!

Elsta dóttirin að baka pönnukökur af því henni leiðist að vera með flensuna og brennir puttann, yngsta dóttirin stendur á höndum og dettur á hnéð sem grætur og er hálfskakkt.

Sonurinn með magakveisu og húsfaðirinn lystarlaus og slappur í sófanum. Íslendingar teknir í nefið af frökkum og sænsku kjötbollunum. Og núna gubbar sonurinn.....augnablik!!!!

Jæja..Gubba gribba greinilega mætt í hús...Svo vont þegar hún hreiðrar um sig og ruggar sér í mallakút og dregur burtu allan mátt.. geysist svo af öllu afli beint upp í munn og ofan í klósettskál..ef við erum heppin.   Hún má ekki fara að læðast um húsið okkar Ólukkan Svarta.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Annars bara fín helgi.

Í henni rúmaðist líka ökutúr um Heiðmörkina sem var í sunnudagsfötunum sínum, skjannakvítum kjól, sokkum og skóm, krakkarnir  renndu sér á rassaþotum niður brekkur og við kíktum í heimsókn eftir kirkjuferð með fermingarstráknum í morgun. Þetta var sko áður en Gubba gribba kom óboðin í húsið í Vesturbænum.

Ég hef það svona á tilfinningunni hvernig nóttin verður hér á bæ og kannski einhverjir næstu dagar líka. Gott að ég er búin að kaupa meira þvottaefni og mýkingarefni sem lyktar eins og blómstrandi engi um sumar!!

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi vika verður bara frábær.

Hver dagur eins og litfagur blómvöndur í fallegri munstraðri könnu.

 Hvert lauf ber í sér lukku og vatn í krukku sem segir...."Láttu lífið flæða og reyndu að græða sem mest á reynslu þinni kona".

Fólkið mitt hefur lofað að reyna að gubba ekki útfyrir skúringarfötuna.

Það lofar góðu

"Hvað ertu að glápa eins og eldgömul sápa" spyr örlaganornin þegar ég stari á hana hvössu augnaráði..

"Ég ætla bara rétt að vona að þú hafir heyrt hvað ég sagði" segi ég þá.

Það lofar GÓÐU Mundu það!

Æ hvað ég er eitthvað....letileg og lúin í dag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fór á skauta í gær og er ekki frá því að ég hafi fengið smá harðsperrur í handleggina enda engar smá sveiflur sem þarf til að halda jafnvæginu fyrir konu á svelli...lappirnar eru fínar og ég kom heim með alveg nýtt sett af lærvöðvum og afskaplega lögulegan kúlurass.

Ég er bara í draumastuði núna og elska þennan fannhvíta dúnmjúka snjó sem er yfir öllu. 

Hef það á tilfinningunni að núna geti eitthvað fallegt fæðst 

Kannski ljóð um skautandi konu?

Hér er skaut

um skaut

frá skauti

til skauts

Síminn aldeilis frábær í að láta mann gera eitthvað annað en að glápa á sjónvarpið.

Halló er etta síminn..vildi bara láta vita að við höfum ekkert sjónvarp og vitum ekkert hvað við eigum að gera..erum búin að kveðast á um allt sem við kunnum.

Síminn..Aha...þar sem það er föstudagur og helgin að koma þá eru tæknimenn í bilunum í helgarfríi og verða viðbúnir á mánudag...en það tekur sko 1 til 3 virka daga að fá viðgerð.

Ok gott og vel...við förum bara með íslenska fyndni og spilum lönguvitleysu þangað til...

Halló..eretta síminn?

Vildi bara ítreka að það er allt enn bilað og kominn mánudagur.

Já...við erum búin að senda ítrekun og þeir munu hringja. Enginn hringir þó kona vakti símann sinn.

Halló eretta síminn..kominn þriðjudagur og enginn hringt...og við erum að verða biluð á þessari lönguvitleysu..ykkar og okkar!!!

Síminn...þú áttir að hringja sjálf og fá samband við tæknimenn í dag FYRIR klukkan 4..en þeir eru samt aldrei við... alltaf úti að laga skiluru??  Já ég veit..ég hringdi en fékk þau svör að það væri búið að ítreka og þeir myndu hringja.

Og ..á morgun erum við búin að skemmta okkur sjálf í meira en 3 virka daga.....munu þeir  þá koma og bjarga okkur frá lönguvitleysunni??

Síminn..því get ég ekki lofað...það er svo löng bið hjá okkur.

 Einmitt..og hvar erum við í röðinni??

 Ekki hugmynd..get ekki séð það hér..þetta er sko hjá tæknideildinni.

Ok..fáum við þá ekki afslátt af samningum við ykkur fyrir alla þá daga sem við erum að borga þjónustu en fáum EKKI?? Ég meina....það hlýtur að dragast af reikningnum okkar allir sá dagar sem við erum ekki að fá NEITT???

Sorry veit ekki..verður að tala við reikningadeildina um það..held samt ekki.

Held við fáum okkur bara venjulegt loftnet.

Það er ekki á neinn leggjandi að fá ekki að horfa á Gurrí og skagamenn vinna stórsigra í Tívíinu og þurfa bara að spila á meðan. Eða kveðast á og segja hvort öðru íslenska fyndni. Erum bara ekki í rétta skapinu.

Meiri langavitleysan sem sum fyrirtæki eru..ha??? 

frh. Miðvikudagur 16. janúar

Jæja kæri sími..núna hringi ég fyrir klukkan 4 eins og þú sagðir mér í gær og helst um morgun til að fá samband við týndu tæknimennina.

Góðan daginn er að athuga með bilunina og þarf að tala við tæknimanninn. Krakkarnir búnir að liggja í flensu og svona og lítið við að vera nema ég kenndi þeim Kleppara. (kleppari er spil sem gerir hvern mann brjálaðan).

Já einmitt..fæ samband við tæknimann.  

Tæknimaðurinn....Ha hva?? Nei það er enginn á leið til þín enda bilunin að öllum líkindum okkar megin. Við erum að reyna að fá tæknimann til að líta á þetta.

Ha hva meinaru..ykkar megin??? Hvað varð um allar þessar ítrekanir til tæknimanna að koma til mín og hringja til mín???  Það eru svörin sem ég hef fengið undanfarna daga og setið við símann til að vera nú örugglega við þegar kallið kemur. Ertu að segja mér að þið hafið ekki aðgengi að tæknimanni sem getur lagað ykkar megin þegar bilar??

Ha jú..þarf bara að senda beiðni í þjónustuborðið og biðja um að það verði litið á þetta.

Ha...???

Meinaru að það hafi enn ekki borist beiðni frá ykkur um viðgerð..ha ha ha???? 

Jú það verður farið í það núna en ég veit því miður ekki hvenær þetta verður komið í lag.

Ég hugsa aldrei illa til fólks og geri það heldur ekki núna. Þetta fólk sem þarf að vinna við svona aðstæður eru fórnarlömb furðulegra viðskiptahátta og fyrirtækjaþjónustu sem kannski einhver kleppari setti saman af gamni sínu svona til að gera hálfa þjóðina ga ga. Hvað veit maður.??  En ég hafði svo samband við reikningadeildina og lét skrá að ég vilji fá afslátt af janúar mánuði í samræmi við hversu lengi þessi bilun mun vara. Ég borga ekki fyrir það sem ég ekki fæ. Það verður svo tekið tillit til þess þegar bilunin er komin í lag hvort og hversu mikinn afslátt ég fæ.

Þessi færsla er í boði Örbylgjuloftnets sem er á leið upp á mitt þak eins fljótt og auðið er. Það er sko þegar rafvirkinn kemur næst í bæinn. Hann er í fjölskyldunni svo við treystum honum.

Verð bara að fá mér eina kókosbollu til að ná mér niður..  Goshhhh!!

 

 

 

 

 

Get ekki bloggað þar sem ég er að...

....borða kókosbollu. slurp smjatt og pjatt

Vá hvað þær eru himneskar og klístraðar.

Svo þarf ég að leggjast í leiðangur og fara að safna nýjum myndum í bloggmyndasafnið mitt sem er orðið æði tómlegt. Oft þurfti ég bara góða mynd og bloggið rann uppúr mér hreint og ómengað. Núna liggur við að ég fari að blogga um dægurmál og fréttir bara til að blogga eitthvað. Ekki að það sé neitt slæmt..bara alveg nógu margir að sjá um þá deildina.

Svo er ég líka að burðast við það að finna myndefni. Gera skissur og skraut á blað til að finna um hvað myndirnar sem eiga að sýnast í Ráðhúsinu í sumar eiga að vera. Var komin með dýrðarhugmynd sem datt til mín í draumi en er bara ekki að fæðast á þann máta sem virkar..allavega ekki enn sem komið er.  Þarf líka að ákveða stærðir og litasamsetningar sem og hvort það verður olía eða akríll að þessu sinni.  Gæti verið flott að mála konur og kókosbollur. Passa svo vel saman..guðdómlegar og engu líkar, mjúkar, gómsætar og maður losnar ekki við þær þegar þær hafa einu sinni fests við mann.. Og hvern langar líka til að lifa án kókosbolla??

Svo sit ég löngum stundum fyrir framan spegilinn og æfi mig ef ég yrði svo glaðlynd að enda í atvinnuviðtali. Passa mig að segja engin orð sem kalla á grettur eða það að ranghvolfa augum, sjúga upp í nef eða frussa. Maður verður nú að koma vel fyrir ef maður á að eiga möguleika. Og tala alvarlega og gáfulega um það sem maður veit og kann. Vera bara sæt og kurteis eins og ég  er langoftast.

 Jæja eins og ég sagði í upphafi færslu og í fyrirsögn..þá get ég ekki bloggað núna því ég er að borða kókosbollu. Kjamms.

Bæ. 

 

 

Ég er enn á því að ég verði auðkýfingur

Þeir eru að auglýsa í blöðunum að nú séu seinustu förvöð að skrá sig og starfstitilinn í símaskránna.

Þeir sem þekkja mig vita að það er mitt markmið að verða skráð Katrín Snæhólm Baldursdóttir auðkýfingur (í anda og efni auðvitað) í símaskránna.  Mér finnst ég vera orðin augðug í andanum en þetta efnislega er ekki alveg að gera sig ennþá. Ég örvænti samt ekkert þar sem ég hugga mig við það eiga mörg líf framundan til að láta markmið mitt rætast en  þegar ég sá þessa auglýsingu vissi ég að mér væri borgið. Og það í þessu lífi.

Fjármálanámskeið sem ber yfirskriftina Úr mínus í plús og með þessu les maður bókina.... Þú átt skítnóg af peningum.  (eða var það þú átt nóg af peningum?)

This is so my cup of tea ...er að hugsa um að skrá mig strax..bara verst að ég er ekki enn komin með vinnu og innkomu til að borga námskeiðið og fjárfesta í bókinni. Það gæti hins vegar verið að rofa til í vinnumálum eftir helgina...Get ekki beðið eftir að sjá hver hreppir hnossið. Mig sko.

Ætli ég verði ekki að bíða með skráninguna og starfsheitið í eitt ár til viðbótar.

Set núna bara Katrín Snæhólm Baldursdóttir Hnoss. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hver ert þú samkvæmt símaskránni?? 

Konur þurfa stund og stund fyrir sig

Þetta er ein af þeim stundum. Að vaka af sér dagskránna í sjónvarpinu þar til djúpur andardráttur heyrist úr hverju herbergi og Óli Lokbrá sannfærir mann um að allir séu nú á hans vegum ...þá byrjar stundin.

Tiplar létt á tánum og setur ljúfustu tónlistina í spilarann og sest við kertaljós og hugsar um ferðina einu og sönnu.  Það gerir kona á svona stundum. Sér ljósin slokkna í hverjum glugga á eftir öðrum og hefst handa. Dregur fram gamla silfraða konfektkassann sem nú geymir hugleiðingar og ljósmyndir..allir þurfa að eiga einn svona kassa fyrir sitt og minningarnar.

Endurmeta og hugleiða....hlusta og anda. Um það er lífið. Finna út úr sínu.

 

 

 

 

 

 

 

 

Kíkja í skrudduna sem geymir leyndarmálin og skissurnar sem maður teiknar upp á stundum.

Lítil ljóð og frásagnir sem segja söguna mína en enginn fær enn að lesa.

Allt hefur sinn tíma.

Það er orðið alltof langt síðan ég gaf mér tíma til að hlusta á mitt...tíminn getur verið svo hverfull.

Maður heldur að maður hafi nægan tíma en svo hverfur hann bara í dagsins önn, syndir og streymir endalaust og verkefnin safnast upp sem áttu að gerast.  

Þegar ég settist og skoðaði til baka á blogginu mínu sé ég að ég er komin í annan takt en ég var áður í. Er miklu meira í því sem er að gerast þarna fyrir utan og gleymi stundum að kona þarf tíma fyrir innra ferðalag. Ein með sjálfri sér og til að minna sig á hvað henni finnst merkilegast og mikilvægast.  Hlusta á sína tónlist og heyra sinn eiginn hjartslátt. Setja sína stefnu á leiðina sem henni finnst skipta mestu máli.

 

Fiðrildi fiðrildi segðu mér

hvert á land þessari

för

heitið er.

Skal ég elta þína ör

eða fylgja minni eigin

flögrandi, lifandi litríku för??

Segðu mér sannleikur.

Gerið þið það reglulega að eiga svona stund, að endurmeta og skoða hvað er að virka og hvað ekki og hvert förinni er heitið. Eða láta flestir tening ráða kasti og sjá svo bara til hvar þeir lenda? 

Hver er fararstjórinn á þessari vegferð okkar? Stundum held ég að ég ráði og ríki en oft sé ég að það er eitthvað allt annað sem stjórnar.  Sem betur fer..því það er svo langt í frá að ég viti mínu viti.

Eitthvað annað

..eins og Páll Óskar syngur svo fallega um.

Það er eitthvað annað þarna úti. 

En hvað það er

veit nú enginn

vandi er um slíkt að spá. 

 

 

 

 

 

Ritstofan og stúdíóið..sín hvoru megin við hurðina

Þurfti að breyta og bæta og búa til pláss heima hjá mér. Snyrtiborðið stendur nú í borðstofunni og er að fá nýttt hlutverk. Tróð því fyrir framan bókahillurnar í fallegt horn, losaði það við hárvörur, maskara og blóðrauða varaliti til að rýma fyrir tölvu og hugmyndum. Þetta er núna rithornið mitt og þarna munu himneskar hugmyndir eiga greiðan aðgang til jarðar og enda sem fullgerðar bækur.  Gamall grænn baststóll ansi mikið veðraður eftir langa útiveru í garði í utlöndum er sætið og þar situr skinnpúði til að ylja maddömmunni á botninum þegar hún situr og ritar..nú eða dagdreymir. Kannski verð ég eini rithöfundurinn án bóka?? Að þær búi bara áfram innra með mér sögurnar og fái aldrei litið dagsins ljós. Annað eins getur nú gerst í þessari skrítnu hringsnúandi veröld. 

Mér til halds og trausts og hvatningar í þessu eru svo allar bækurnar sem nú þegar eru fæddar af öðrum konum og körlum í löngum röðum í hillunni við hliðina á mér og til að styrkja enn frekar ætlun mína les ég Sköpunarsögur hvert kvöld sem eru sannkallaður gleðilestur. Þar eru viðtöl við 12 rithöfunda um vinnuferli og sköpunarferli...sérdeilis fínn lestur fyrir konu eins og mig.

Hinu megin við hurðina í horninu þar sem stóri pottofninn stendur hlýr og fagur standa trönurnar og striginn. Ég þarf að finna mér borðskrifli fyrir pennsla og málningu svo ég geti farið að draga frumdrögin af myndunum sem ég ætla að sýna í Ráðshúsinu í haust með nokkrum bloggvinkonum mínum. Sé samt ekki alveg að sá gjörningur fái að vera í friði þar sem Alice Þórhildur barnabarn er farin að ganga um á jörðinni og nær núna í dót sem var utan hennar seilingarfjarlægðar og ég sé fyrir mér að henni muni finnast spennandi að ata sig í olíulitum og setja sitt mark á myndir ömmu sinnar. Rétt eins og hún hefur sett mark sitt á hjarta hennar.

 

En það besta við þetta nýja og fína vinnupláss mitt er hurðin þarna á milli. Um hana get ég gengið í aðra heima og lokað á eftir mér þegar andinn lætur á sér standa. Og hvað er þar svo beint fyrir framan??

Jú litla krúttlega eldhúsið með gamla bláhjartaða plastdúknum og útvarpinu á litla borðinu. Og kaffikannan. Þar sit ég á stól sem er orðinn jafngamall mér og sómdi sér svo vel við eldhúsborðið hjá mömmu fyrir fjörtíu og eitthvað árum. Þarna eru rólegheitin og þarna safna ég hugmyndum og kröftum. Svo geng ég aftur um dyrnar í miðjunni og vel annað hvort ritborðið og græna baststólinn með skinnpúðanum vinstra megin eða trönurnar og litina hægra megin. Gái hvoru megin sköpunargyðjan bíður og tek mér far með henni.

En af því að ég er kona, móðir meyja og treyja..þarf ég fyrst að brjóta þvottinn, strjúka rykið úr hornunum og búa um rúmin svo ég hafi pláss fyrir verkefnin. Óreiðan utanfrá á það til að trufla mínar innri lendur og vellíðan. Það þarf að harmonera þetta sem er hið innra við hið ytra og öfugt.

Gleðidagur og skoppandi kvenhjarta.

Þannig er lífstakturinn góði.

 

 Kannski kona skoppi nú upp úr fyrra fari og hoppi svo hátt að hún nái markmiðum sínum á nýju ári.

Tími tími segðu mér

hvar verðum vér 

að liðnu ári?? 

Hlaut að vera að klukkan væri orðin einhver hellingur...billjón byltur að baki.

Ég er búin að liggja og bylta mér svo lengi að ég er búin að skrifa heila bók í huganum....alger heimsbókmennt þó ég segi sjálf frá... og dekkoreita alla íbúðina aftur þegar ég gafst upp og fór fram að gá hvað klukkan væri. Hún er að ganga fimm og mér hefur ekki komið dúr á auga. Minnir mig á símtalið frá vinkonu minni sem ég fékk á föstudaginn..."Hæ Katrín..hvernig stendur á því að ég er ekkert að sofa...hvað er eiginlega í gangi"??

Ég vissi það auðvitað ekkert og var þar að auki að labba um í Kringlunni að leita af afmælisgjöf og gat ekkert hugsað almennilega.  En núna velti ég þessu fyrir mér...eru bara allir glaðvakandi um miðjar nætur þessa dagana..? Mér þætti gaman að vita hvort þetta er ástand sem fleiri eru að glíma við núna.

Hvernig ætli dagurinn verði hjá mér á morgun..ég meina á eftir.... þegar kona á að fara að gera stórkostlegar framkvæmdir í lífi sínu algerlega ósofin?? Það verður eflaust eitthvað skrautlegt..eða kannski bara akkúrat galdurinn sem ég er búin að vera að bíða eftir. Kannski er það best að vera bara kolrangeygur af syfju til að finna réttu stefnuna og beinustu brautina?

Kemur í ljós!!! 

 

Jæja strákar..eretta ekki að verða komið??

Það er einhver nágranni minn sem er sprengisjúkur. Ég veit ekki hver hann er en hann býr í næstu götu og hefur núna sprengt u.þ.b 42 sprengjur og í hverri eru svona 150 hvellkúlur, blossar, læti og ljós og ég er búin að fá nóg. Er með hausverk af hávaða og kannski smá eftirköst eftir algerlega svakalega skemmtilegan gærdag,gærkvöld og örlítið næturbrölt. Segi kannski aðeins frá því ævintýri síðar!!!

Jésús minn..here he goes again. Getur maður verið þekktur fyrir að standa með vatnsfötur og hella yfir þessar sprengjur hjá manninum?? Svo kemur í mogganum á morgun..Húsmóðir í vesturbænum handtekin á náttfötum í næstu götu við sína með tug stolinna vatnsfata.. Pirraður nágranni hringdi á lögregluna eftir að hún hafði eyðilagt lager af áramótabombum með því að skvetta vatni yfir draslið...

Hef ekki meiri þolinmæði..þarf aðeins að skreppa!!!!!