Ökufantur á bíl númer.....

..jiii hvað ég er næstum tilbúin að setja hér inn bílnúmer á bílnum sem hafði næstum valdið umferðarslysi eða slysum á kringlumýrarbrautinni í dag.  Við vorum að koma keyrandi í gegnum kópavoginn með 4 af börnunum okkar í bílnum..þar með talin litla ömmustelpan Alice Þórhildur þegar einhver ökufantur sem er örugglega með bráðnandi klakamola í höfðinu í stað heila...gerði sér lítið fyrir og sveigði inn á milli bíla á fleygiferð án þess að gefa stefnuljós og án þess að það væri nokkurt pláss fyrir hann eða færi á svona stórklikkuðu aksturslagi.. Hann setti a.m.k fjóra bíla og þá sem í þeim voru í stórhættu. Ég varð svo bullandi reið yfir þessum fávitagangi og þeirri tilhugsun að þarna munaði ekki nema nokkrum centimetrum að stórslys hefði getað orðið á saklausu fólki að ég reif upp símann og tilkynnti ökuníðinginn til lögreglu. Ég hvet fólk til að gera það sama hvar sem það verður vitni að ofsaakstri í umferðinni því það eru hreinar línur að svona vitleysingar eiga ekki að hafa aðgengi að ökutækjum og mega mín vegna frjósa á ferðum sínum á þríhjólum með hjálpardekkjum á gangstéttum borgarinnar.

Guði sé lof að við erum öll heil, ég má ekki til þess hugsa hvað hefði getað gerst...slys gerast stundum og það getur enginn mannlegur máttur komið í veg fyrir þau...en svona uppákomur þar sem hreinn fíflaskapur og vitleysisgangur ræður ríkjum má og á að vera hægt að koma í veg fyrir.  Hér eftir mun ég tilkynna hvern þann sem ég sé keyra eins og fáviti um göturnar beinustu leið til lögreglunnar. Ég veit samt ekkert hvort lögreglan bregst við svona tilkynningum en ef hún fær ítrekaðar tilkynningar um sömu ökufantana hlýtur að vera hægt að stöðva háskaför þeirra um göturnar..bara trúi ekki öðru.

Ég er með bílnúmerið og kannski að ég birti það ef það mætti verða til að viðkomandi ökumaður hægi aðeins á sér og vandi sig við aksturinn sem er dauðans alvara.

Ætla að hugsa málið.

 

Inná milli jóla og nýárs

Hvað geta dillkryddkorn verið löng? Ég var að fá mér smá graflax og sósu með og þegar ég ætlaði að setja uppí mig síðasta bitann sá ég að það var óvenju langt dillkorn í sósunni..það var svo langt að það hreinlega getur ekki verið kryddkorn. það var eiginlega jafnlangt og kóngulóarlöpp og trúið mér....ég veit hvað þær eru langar. Það gerðist nefninlega hér um daginn að ég sat og sprændi eins og saklaus sveitasprund í sveit í mínu fallega baðherbergi og varð þá litið upp í horn og sá eina enska kónguló hanga þar eins og feimið jólaskraut. Hún hlýtur að hafa smyglað sér með yfir hafið með kommóðunni þar sem við geymum húfur og vettlinga og skriðið út og fundið sér alíslenskt horn til að fagna jólum.

Núna er ég nokkuð vissum að þetta langa dill í sósunni hafi verið  ein löppin á henni og get ekki annað en hugsað um hvar restin af henni sé. Vonandi ekki í maganum á mér!!! Ég get svo svarið það að þegar ég sit grafkyrr þá finn ég litla veru stíga léttan sjöfættan dans í maganum á mér..Oh my, oh my!!  Það væri nú alveg eftir öllu að ég færi að taka upp á því að borða köngló svona á milli hátíðanna.

Ég hef alveg helling að blogga um en ég sit hér í stríði við litla putta Alicar Þórhildar sem elskar að hamra á lyklaborðið með ömmu sinni sem gefst fljótlega upp á að reyna að blogga að einhverju viti og þar fyrir utan þarf ég að slást við restina af familíunni um tölvuna..það skýrir lang bil á milli blogga og alltof fá innlistskvitt hjá bloggvinum mínum. En ég reyni að kíkja við eins oft og ég get.

Verð að fara...er með einhvern furðulegan kitling upp eftir vélindanu í mér og þori ekki fyrir mitt litla líf að opna munninn...hjálp!!!!