Að verða í alvöru fullorðin...hugsanir barns.

Þegar ég var lítil þá var ég þess fullviss að merki þess að maður væri orðin fullorðin manneskja væri þegar maður færi í sjoppuna og keypti ekkert fyrir afganginn. Bara einn ópal og setti svo alla hina peningana aftur í budduna. Það fannst mér hámark sjálfsagans og merki þess að vera vitur og fullorðinn.

 Svo vissi ég alveg hvernig börnin yrðu til.

Sá fyrir mér Guð karlinn með sitt síða hvíta skegg í bláum kufli sveittan við að raða marglitu kökuskrauti á bökunarplötu og baka úr því börn sem storkurinn tók svo og skutlaði í rúmið til mömmunnar. Börnin héldu á hjartanu sínu í höndum sínum á leið til jarðar svo það yrði ekki eftir í bakaríi himnanna.

Já það er ekki ofsögum sagt að ég var mjög vitur lítil stúlka!

Að hvílast í ævintýrum sínum og draumum

Ég er að lesa og sofa með einni mjög merkilegri bók.

Les alltaf smá áður en ég leggst til hvílu og læt mig dreyma rest.

Vakna svo endurnærð.