Ímyndir

1.6.2007 | 17:37

Orð og veruleiki

Að sitja á bekk með hjartanu sem er loksins laust úr fjötrum sínum

og hlusta á sögurnar sem það hefur að segja.

Kæra kona....viltu heyra sögur af ferðum mínum með þér?

Hvað var þar allan tímann?

Og ég hlusta vel

með hjartanu mínu

eftir ævintýrunum

óheyrðu.

Flokkur: Bloggar | Breytt s.d. kl. 21:52 | Facebook

Athugasemdir

Dásamlegt. Og ef maður spáir í samskipti þá er allt afstætt. Þú segir við mig X og meinar X en ég skynja Y. Síðan er fyrri reynsla sem mótar okkur og hvernig við skynjum tilveruna.

Ætli það séu nokkrar tvær manneskjur nokkurs staðar sem skynja lífið, samskiptin, tilfinningar, upplifanir, með sama hætti?

Ingi Geir Hreinsson, 1.6.2007 kl. 17:41

Jú þeir sem eru andlega skyldir, þurfa oft ekki orð. Bara augnaráð hreyfingu eða svipbrigði. Þetta heitir að þekka aðra persónu. Og orð eru óþörf. Ég á nokkra svona vini, og það er GOTT. Þessi elska hér er ein af þeim. Þó við höfum aldrei hist.

Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 1.6.2007 kl. 20:34

Tek undir orð Ásthildar, stundum þarf engin orð. Knús yfir hafið.

Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 1.6.2007 kl. 21:47

Engin ord bara tilfinning. Einstakur vinskapur zegar fólk hefur zekkst í gegnum aldir og aevi, í gegn um eilífd og heima .... Ég trúi á ad allt sé mögulegt zegar vid viljum. Lífid stendur hins vegar ekki í stad fyrir okkur og zá fáum vid ekk í hjartad og leysum aevintýrin. Dúlbúin aefing fyrir lífid! Gódvild og hreint hjarta fá svo miklu meira ágengt en grimmd og íllur vilji ..... (aej ... er eitthvad svo "kramin" núna)

Gód faersal hjá zér

www.zordis.com, 1.6.2007 kl. 21:58

Lewis Caroll er eitt af mínum lífsins uppáhöldum, ekki síst Lísa í Undralandi. Ég vitna oft í ýmislegt dásamlega heimspekilegt sem fallið hefur í þeirri yndislegu bók. Svona gullkorn eru líka í Dýrin í Hálsaskólgi eftir Thorbjörn Egner.

Frábærar pælingar, Katrín. Alveg ertu ótrúlega innblásin stundum ( - og raunar oftast!)

Guðný Anna Arnþórsdóttir, 1.6.2007 kl. 23:08

En ertu búin að lesa heimspeki Bangsímons og vina hans Guðný??? Það er sko innblástur..og ég bý hérna rétt hja þeim. Gömlu brúnni og eikinni úti á enginu. Og ekki vantar húmorinn í þeim bókmenntum.