Blúsaður raunveruleiki um nótt

Vaknaði eftir miðnættið búin að sofa vært á mitt græna síðan einhverntímann í kvöld. Man að ég sofnaði út frá My family..bæði sjónvarpsþættinum samnefnda og minni raunfjölskyldu sem kúrði með mér í sófanum. Og nú er ég bara ekkert syfjuð.

 Er samt aðeins að geyspa golu um stofuna.

Vaknaði með einhvern óróa í sálinni. Það er eitthvað voða mikið að brjótast um í mér þessa dagana og ég veit ekki alveg hvað það er. Eitthvað sem vill láta taka eftir sér og heyrast. Ég bara heyri ekki enn. Hlusta eins fast og ég get en veit samt alveg að núna er tímabært að gefa bara eftir og leyfa þessum skilaboðum að detta í kollinn þegar ég er tilbúin að skilja um hvað Þau eru.

 Held bara fast í fingur forsjónarinnar á meðan eins og lítið barn.

Þetta er erfið hugmyndafæðing sem er í gangi núna.

Nóttin er svo hljóð og mjúk og vakandi.

Blá og full af tónlist.

Fuglarnir löngu þagnaðir og hvílast undir væng á grein meðan refir læðast um skóginn og öskra eins og konur í neyð. Stundum ámátleg í þeim veinin.

 Lognið hefur meira að segja sinn óm, hljóm.

Sé fyrir mér bláleita engla á skýjunum sem máninn veður í.

 Spilandi himnatóna á hljóðfærin sín sem koma svo niður sem draumur fyrir þig um blámann í fjarskanum.

Þinn bláma.

Blúsaður raunveruleiki um nótt.

Athugasemdir

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 21.4.2007 kl. 01:39]

Skilningur. Áhorf. Áheyrn. Og koss....

[Ingi Geir Hreinsson, 21.4.2007 kl. 09:36]

Ef ég mætti leggja inn, ertu kannski að hlusta of fast? Mér finnst stundum hlutirnir koma til manns þegar maður er að hengja upp þvott og ekki að pæla í neinu. En þetta er samt kunnuglegt hugarástand.

[www.zordis.com, 21.4.2007 kl. 09:53]

Það er verið að undirbúa þig .... svo heldur þú áfram að elska fjölskylduna að hengja út þvottinn og hlusta á ýlfrandi úlfa sem mér finst persónulega eitthvað svo yndislegt!  Skil þessa tilfinningu, ég fæ oft verki í beinin áður en eitthvað gerist og hvísl frá litlum fugli!  Yndislegar pælingar á miðri nóttu!

[Maja Solla (IP-tala skráð) 21.4.2007 kl. 09:56]

Ég hefði viljað vera fluga á vegg og upplifa þessa stemmningu með þér.

[Hulda Elma Guðmundsdóttir, 21.4.2007 kl. 11:10]

Ekki hugsa of mikið, þetta smellur saman þegar síst skyldi, jafnvel við uppvaskið. Hafðu það gott.

[Margrét St Hafsteinsdóttir, 21.4.2007 kl. 11:15]

Viss um að óróleikinn er upphaf af einhverju nýju. Gangi þér sem allra best og takk fyrir fallegu innleggin þín og myndirnar. Engar áhyggjur. Knús til allra.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 21.4.2007 kl. 11:17]

Þetta kemur, þetta kemur

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 21.4.2007 kl. 11:38]

Þetta er svipað og fæðingin hans Jóns Steinars þið eruð sennilega tvíburar algjör samhljómur í innleggjum ykkar þennan morgun.  En ég er sammála þeim sem segja ekki reyna of mikið að hlusta.  Þá kemur það auðveldar.

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 21.4.2007 kl. 11:43]

Þetta er komið! Þegar ég svo loksins skreið upp gat ég ekki sofnað og lá bara og vakti og hlustaði. Allt í einu varð ég svo slök,svo róleg og svo viss. Viss um að barnið væri fætt. Hugmyndin komin til jjarðar og færðingarhríðarnar yfirstaðnar. Og þarna var hún hugmyndin. Svo skýr og einföld og um leið svo mögnuð.

Svarið við spurningunni sem ég skrifaði í gær morgun á blað á kaffihúsinu. Af því að ég gat ekki fundið það sjálf og bað englana um að finna út úr þessu fyrir mig. Svona er nefninlega lífið frábært.

Stundum finnst mér ég vera svona meðgöngumóðir fyrir hugmyndir sem þurfa að komast til jarðar og hugmyndafæðing er stundum jafnerfið og venjuleg fæðing..bara öðruvísi og á öðru sviði.

Og nú ætlum við að fara út í lítið þorp og heilsa uppá 4 agnarsmá nýfædda kettlinga.

Allt er nýtt!!!

Knús til ykkar ljósmæður

[Jón Steinar Ragnarsson, 21.4.2007 kl. 11:51]

Jamm.  Hvern dag erum við ný sköpun með sömu möguleika og fyrsta daginn.  Þegar svona óljósar spurningar banka upp á þá getur enginn svarað manni nema maður sjálfur.  Ég sest og hlusta á andadráttinn í mér í 10 mínútur og spyr mig svo hvað er að.  Maður veit ávallt svarið en er í mis mikilli afneitun á sannleikann.

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 21.4.2007 kl. 18:20]

Já takk...mér finnst nafngiftin Óradís algerlega við hæfi.

Virðulegri en Himnabulla allavega!!!

[Kristín Katla Árnadóttir, 21.4.2007 kl. 18:27]

Um að gera njóta lífsins  við eigum víst bara eitt---sem við vitum um.