Sögulegur borgarafundur í Iðnó í kvöld

Var að detta inn úr dyrunum eftir magnað kvöld í Iðnó. Fyrir þá sem vilja fá samantekt og niðurstöðu fundarins og upplýsingar um næstu borgarafundi er mailið [e-mail] og þá munuð þið fá sendar upplýsingar til baka.

Ég þarf aðeins að sofa á því sem ég upplifði í kvöld..en ég er ekki frá því að nú hafi verið brotið blað í sögu þjóðar og ég hef það á tilfinningunni að samkenndin góða sé komin til að vera. Það var kraftur og hiti í mönnum og konum og nú er bara um að gera að beina þessari alíslensku orku í góðan og uppbyggilegan farveg. Það er mikil ólgan og mjög mikilvægt að nú verði vel haldið á málum. Hvet ykkur eindregið til að mæta á næstu borgarafundi því það var virkilega gott að heyra hvað fólki liggur á hjarta og heyra hvernig alþingismenn svöruðu fyrirspurnum fólksins. Enda var líka alveg kominn tími á að við fengjum tækifæri til að tala saman án þess að þurfa að gera það í gegnum fjölmiðla.

Ég hins vegar neita að trúa mínum eigin augum núna þegar ég horfi á 10 fréttir á RÍKISSJÓNVARPINU. sjónvarpi allra landsmanna og sé þessa margumtöluðu þöggun sem er í gangi. Ekki eitt orð um borgarafundinn og það var fullt út úr dyrum. Hvað er eiginlega í gangi??? 

 

Alvöru mótmælandi eða bara ósýnileg venjuleg húsmóðir??

Einn....

..hættu að telja.  Þetta er ég!!!

Ha ..þú aftur??

Já.

Varstu ekki hérna líka sl laugardag?? 

Jú og ég kem aftur og aftur..í úlpu og með lopahúfu enda atvinnumótmælandi.

Allavega er maður víst skilgreindur svo af þeim sem telja fólk fyrir fjölmiðlanna. Þeir segja "sama liðið alls staðar"..hehe Ég hef reyndar aldrei sést á Káraknjúkum, Hellisheiði eða í Keflavíkurgöngunni. Og ekki heldur klæðst úlpu eða lopahúfum en mér skilst að meginþorri þjóðar vilji hvorki vera nefndur sem "úlpa" eða "lopahúfulið" Ég hef hingað til bara mætt í minni svarthvítu tvítkápu og berhöfðuð eins og ósköp venjuleg húsmóðir úr vesturbænum. Það er kannski þess vegna sem talningamennirnir hafa ekki talið fólk eins og mig með síðast. Þeir hafa líklega haldið að "við hin" værum bara að spóka okkur í veðurblíðunni og fá okkur ís.

En nú er ég búin að fá mér alvöru mótmælendagalla.....úlpu og lopahúfu með alíslensku munstri og mæti galvösk aftur á morgun og vil þá endilega vera talin með þeim þúsundum sem þarna munu mæta og mótmæla þögn ráðamanna og krefjast alvöru lýðræðis. Mikið hlakka ég til..við lifum á ögurstundum og eigum að taka þátt í því að móta hvernig samfélagi við viljum lifa í.  Og láta það skýrt í ljós hvað við viljum og hvað okkur hugnast alls ekki.

Austurvöllur á morgun laugardag klukkan 16.00 og ég bara finn það á mér að þetta verður eitthvað magnað og sögulegt.  Og ég verð brjáluð ef ég verð ekki talin með.....og talningmenn ríkisins verða bara að kunna að telja upp í meir en 500. Við húsmæður gerum bara þá kröfu. Takk fyrir!!!

 

 

Jæja þá byrjar hið íslenska uppeldi fyrir þræla framtíðarinnar.....

 ..hugsaði ég áðan þegar krakkarnir störðu óttaslegin á mig og héldu fast utan um hvort annað.

Ég færði þeim nefninlega þær fréttir að við værum að fara í sviðahausa og soðna lifrarpylsu hjá ömmu.

"En við borðum ekki svona brennda lambahausa" snökktu þau og leituðu í ákafa eftir pizzutilboði á ískápsshurðinni. Ég horfði kalt á þau og sagði svo " Þið hafið ekkert val greyin mín...þetta er matseðillinn næstu áratugina. Komiði svo hér til mömmu og fáið  stórt knús.....þá verður allt gott

 

Hverjum treystir þú til að halda vörð um landið okkar..hvernig fólki erum við að leita að??

Jæja þá er ég komin aftur heim og uppí sófa og undir sæng þar sem mér er kalt og líður eins og ég sé að fá flensu. Með þungan haus og roða í kinnum. Veit samt ekki hvort það er eftir fréttalestur og pólitíska gjörninga eða bara ósköp venjuleg flensueinkenni sem valda roðanum í kinnunum...kannski bara innibyrgð gremja yfir þessu öllu saman

. Ég má samt til með að segja ykkur frá dýrðardeginum sem heimsótti mig í gær...Við hjónakorn brugðum okkur yfir lækinn og sóttum messu í Fríkirkjunni þar sem Páll Óskar predikaði. Mikið hvað það var skemmtilegt. Kirkjan var troðfull af fólki sem var að flýja hinn svellkalda íslenska raunveruleika um stund og kannski sumir að leita sér ljóss og stuðnings í stormviðrinu sem geysar um landið okkar andlega og líkamlega þessar vikurnar. Svo getur vel verið að heitar vöfflur með rjóma og funheitur kaffisopi í safnaðarheimilinu hafi líka trekkt að.

En hann Palli átti stund og stað í Fríkirkjunni í gær. Predikunin hans var ótrúlega upplyftandi, einlæg og hreinskilin. Allt atriði sem þjóð vor þarf á að halda þessa dagana og eins og það væri ekki nóg söng hann við Hörpu-undirleik strax á eftir og kórónaði þar með þessa stórskemmtilegu messu. Ég get svo svarið það að ég sá næstum glytta í skínandi geislabaug yfir höfði hans en það getur líka bara hafa verið hans eigin fína og flotta útgeislun. 

Mér datt í hug að setja á laggirnar smá leik hér á blogginu og leyfa ykkur kæru bloggvinir að tilnefna 10 manns í svokallaða íslenska bráðaþjóðstjórn sem þið mynduð treysta til að leiða ísland til betri vegar. Svona fólk sem er traustsins vert og hefur sýnt með verkum sínum og framkomu að því væri treystandi fyrir þessu fjöreggi okkar.  Bara svona rétt til að skerpa á því hvers konar fólki við erum að leita að. Hvaða eiginleika þarf það fólk að hafa og hvað gerir það traustsins vert. Það er okkur öllum hollt að skerpa skoðun okkar á því hvað við viljum og hvers vegna. Þetta mega líka þess vegna vera eðalbloggarar sem hafa eitthvað verðugt fram að færa að ykkar mati. Ég er sannfærð um að það leynast margar hvunndaghetjurnar hér á meðal okkar sem gætu lagt hönd á plóg..hver með sínum einstaka hætti..sammála???

Mér dettur t.d strax í hug Lára Hanna sem er einstaklega skipulögð og skýr kona með mikla réttlætiskennd.  Björk Guðmundsdóttur myndi ég líka vilja sjá þarna sem og Einar rithöfund Kárason Svo ætla ég að hugsa mig aðeins um og renna yfir bloggið meðan ég lista upp fleiri frábærar manneskjur sem ég myndi treysta.

Munið það líka að pólitíkusar framtíðarinnar eru kannski eitthvað allt annað í dag....það fæðist enginn sem slíkur en okkur er það hollt að skoða hvernig fólk við viljum hafa í framtíðarpólitíkinni okkar... ef við værum að kjósa menn og málefni hvaða menn/konur yrðu þar efst á lista ?

Sjáumst!!!

 

...úpps..verð of sein!!!

ætlaði að setja inn færslu um hvað ég gerði æðislegt í gær en þá varð mér litið á klukkuna og sá að hún er 08.45 og mér er ekki til setunnar boðið.

Bæ. 

Bjartsýnisenglar. trommusláttur og frumkraftar þjóðar.

Ég hef ekkert bloggað svo lengi að fólk er farið að hringja í mig til að athuga hvort það sé ekki í lagi með mig. Auðvitað er allt í fína með mig og mína. Við erum að æfa kreppusund og borða sviðahausa á milli þess sem við endurmetum fréttir og atburði líðandi stundar. Það er alveg ágætt að nota svona havarí til að endurmeta sín eigin gildi og hugarfar og hvað skiptir mestu máli í þessu jarðarlífi á plánetu Jörð.

Fyrir mína parta tel ég að það sé tími til kominn á bylltingu hjá þessari þjóð..hugarfarsbyltingu sem umbreytir hegðun og hugsun íslendingsins og sjálfsmyndinni frá því að vera þræll yfir í að vera þegn. Fólk sem stendur upp fyrir rétti sínum og krefst heiðarlegra vinnubragða í samfélagi sem byggir á raunverulegum manngildum en ekki græðgi og eiginhagsmunasemi fárra.

Fólk sem notar réttláta reiði sína sem hinn besta  sóp og feykir burtu hugarfari og vinnubrögðum sem eiga ekki lengur samleið með þessari þjóð. Það er ekkert að því að þora að feykja forkólfum sem kunna ekki að skammast sín né líta í eigin barm eitthvað út í buskann svo þeir séu ekki að þvælast fyrir fólki sem veit hvað það vill fyrir sig og sína. Réttlæti og samkennd, heiðarleika og sannleika, vináttu og væntumþykju. Traust og trú á hið góða.

Þessi  eyja okkar  sem nú stendur af sér stormviðri heimsins hefur alla burði til að bera til að verða ein albesta eyjudúlla veraldar til að búa á.

Með öllum þeim náttúrugæðum og gjöfum landsins, orkunnar og kraftsins sem býr bæði í landi og fólkinu okkar..íslendingum sem láta ekki bugast heldur setja undir sig hausinn og ganga geng stormum og fárviðrum. Það er ekki eins og við höfum ekki reynsluna af því að takast á við óblíðu og nátturuöfl. Núna eigum við að standa saman og sýna hvað í okkur býr. En ekki með því einu að sitja heima og sjóða slátur og spila við afskiptu börnin okkar eins og stjórnvöld vilja meina...ég held að allur þorri almennings hugsi nefninlega vel um börn og buru og hafi alls ekki gleymt sér í darraðadansi gullkálfanna...nei við eigum að standa saman gegn máttlausum og vit-lausum stjórnarherrum, gegn fólkinu sem taldi sig skörinni hærra sett en almúginn og vílaði ekki fyrir sér að knésetja þjóð fyrir þýfi.

Við eigum að standa upprétt fyrir þeim gildum sem við trúum á..manngildinu og að við erum öll jöfn á þessari eyju okkar og getum alveg lifað hér sátt og við allsnægtir.  Öll.

Það gerum við með breyttu hugarfari og heilbrigðari hegðun og samfélagslegri sýn á að við erum bara ein stór fjölskylda og eigum að vinna að öllum málum með þá hugsun að leiðarljósi.  Ég tek til í mér og þú í þér og hver tekur ábyrgð á sínu. Við eigum svo einstaklega mikið af góðu og vel gerðu fólki sem vill þessari þjóð svo vel....hvað erum við að hugsa að hafa svona tréhesta á tækniöld sem forsvarsmenn okkar???

Tréhesta sem trúa bara á sinn hag og hentisemi í stjórnun...eða eigum við að segja algjöru stjórnleysi??

Uss uss....við eigum svo miklu betra skilið og ég segi það og skrifa....Okkar tími er kominn. Notum tækifærið og tökum valdið okkar og kraftinn okkar til baka. Við erum mun betur sett með hann í eigin höndum og hjarta.

Svo er örugglega ferlega hollt og gott fyrir sálatetrið að mæta á Ingólfstorg í dag  klukkan 17.00 með pott og sleif og tromma í sig frumtaktinn og losa sig um leið við streytu og súran svip. Finna hinn íslenska eldhugakraft,,tromm tromm, tromm og þramma svo af stað inn í nýtt ísland sem ber nafn með rentu. Nýtt hugarfar og Ný sjálfsmynd. Kraftur og Þor...ekkert hor eða slef takk!!

Bara magnað segi ég ..já og eitt enn að lokum. Páll Óskar bjarstsýnisengill messar í Fríkirkjunni á Sunnudaginn og leikur svo tónlist með Monicu hörpuleikara. Það er örugglega sálarupplyftandi að fara og hlusta á þau. Maður á að velja það sem gerir manni gott og muna að elska sjálfan sig af öllu hjarta og svo alla hina líka. Og fyrirgefa þeim sem höfðu ekkert vit á því sem þeir gerðu....gefa þeim iðrunarfrí og far til Köben.... og velja svo fólk sem hefur hausinn og hjartað á réttum stað fyrir okkur og komandi tímana.            Elska ykkur öll og alls ekki gefast upp ...trommum saman í dag og dönsum bjartsýnisdansinn í miðbænum!!!

Óklukkanlega konan bærir á sér og bregst við ákalli klukkara.

Afsakiði kæru bloggvinir sem hafið verið að reyna að klukka mig og ég bara látið eins og ég væri algerlega óklukkanleg kvensnift. Nú verður bætt úr þessu og ég mun svara spurningum eftir minni þar sem ég man ekki alveg listann yfir allt. Eina sem ég man að það er nóg að nefna 4 störf, 4 heimili o.s.frv þó svo að í mínu tilfelli mætti talan alveg vera fjörtíuog fjórir í stað 4.

Og hefjast nú uppljóstranirnar.

4 mottó sem má alveg nota svona yfir daginn.  fer eftir því hvernig liggur á manni.

 

 

 

 

 

Fjórir helstu fegurðarblettirnir..

á hægri öxl, vinstri efrivarabrún, neðarlega á mjóbaki og á miðjum þumli.

Hef búið á 444 stöðum en læt nægja að nefna fjóra

Reykjavík, Ísafjörður, Hafnarfjörður, Suður England.

Vinnumál.....vá ég hef svo mikla og víðtæka reynslu að ég mun meðvitað reyna að hemja mig þegar ég byrja..!!

Tómatsósugerð, Humarhalasnyrting, Kaupfélagskona, fiskverkakona, Pulsusali, ísskona, bókasölukona, straujárnssölukona, markaðskona, auglýsingasölukona, tæknikona, útvarpsþáttagerð, barnapössun, Sölustjóri,  ráðgjafi, unglingavinnan,storyteller, listakona, hreingerningakona,  leikkona..stóð einu sinni í röð skólabarna þegar verið var að mynda börn fyrir umferðaráð, orkukona og bloggkona. Hef reyndar ekkert fengið borgað fyrir að blogga ennþá. En það getur samt alveg verið starf útaf fyrir sig..eruð þið ekki sammála því?? Tek þþað fram að þessi störf hafa verið unnin á löngu tímabili enda er ég kona með fortíð og heilmikla reynslu eins og sjá má. Sumt nefni ég ekki einu sinni hér.

Hvað finnst þér best að borða.

Vel snyrta humarhala, löðrandi í hvítlaukssmjöri, tartar steik...nei ég lýg því..ojojoj. Hrygg með góðri puru og jarðaberjasjeik. Auk þess finnst mér margt annað enn betra en man ekki í augnablikinu hvað það er.

Skemmtilegustu bíómyndirnar.

Rocky horror picture show, Gestaboð Babettu, Kryddlegin hjörtu, Óbærilegur léttleiki tilverunnar. 

Fjórir staðir sem ég hef heimsótt

Santa Fe New Mexico, Italia, Frakkland, Sviss 

Fjórir hlutir sem ég nenni ekki að tala um/hugsa um

Stýrivextir,egóismi, innmatur og  draslið í fataskápnum mínum. Verð að fengshjúa hann á morgun.

Hvað var nú aftur eithvað fernt til viðbótar??

Fjögur bestu augnablikin...aha!!

Og nú gef ég ekki upp neitt meira.

Úpps gleymdi  bókunum en nefni bara fjórar því það er engum hollt að verða fyrir of miklum áhrifum af mínum bókmenntasmekk.

Ímyndir... Richard Back

War of art ...Steven Pressfield

Ný Jörð...Eckhart Tolle

og þarna ein af bókum Milan Kundera sem var svo geðveik að það var eins og að vera nakin í margra hæða konfektkassa að lesa hana..Vú!!! 

Nú tekur við fjögurra daga bloggfrí og hvíld í svart hvítu.

Hafið það gott a.m.k 4x þangað til næst!!

 

Fegin er ég að vera ekki flökkukona og geta bara setið sem fastast með allt mitt drasl

Enn og aftur kemst ég að því að ég á allt of mikið af dóti og drasli sem safnast upp i einhverjum ósýnilegum skúmaskotum þar til stóru tiltektirnar fara fram og þá kemur sko ýmislegt í ljós. Ég er svo guðslifandi fegin að vera ekki förukona sem ferðast um með allt sitt..þó það segi sig auðvitað sjálft að þá væri ég löngu hætt að draga svona dót heim til mín ef ég þyrfti að ferðast um með það á bakinu.

Ég hef þess vegna ákveðið að vera svona minimalismi í vetur og hafa bara það allra nauðsynlegasta uppi við. Ekkert óþarfa smádót eða krúttmola hér og þar, krúsir eða krukkur sem yfirfyllast af óskrifandi pennum, klinki og ógreiddum stöðumælasektum. Ekkert punt og prjál sem þarf að lyfta upp til að þurrka af og í kring.  Nei...aldrei meir.

Nú er það bara stóll, sófi, borð og sjónvarp. Rússnesk ljósapera í hvert herbergi og dívan. út með allt draslið og dótið sem ég er að drukkna í og þarf ekkert á að halda. Bara alls ekki neitt. MINIMALISMI skal það vera eins og í alvöru húsbúnaðartímariti. Allt spikk og span og alls engin merki um mannaferðir eða móðu á rúðum eftir andardrætti fólks.

Nú er ég tilbúin til að láta allt fara og fara að lifa eins og nútimakona í alvöru rými!!!

Held þær verði þó áfram hjá mér bækurnar mínar...það lætur engin heilvita manneskja frá sér bækur..ha?.... og litlu sætu krúttlegu kistlarnir sem innihalda alls kyns verðmætar minningar í formi ljósmynda, orkusteina, fjaðra og fuglshjarta. Og það er ekki séns að ég láti litakassana og marglitu blöðin flakka..hvað þá öll flottu og skemmtilegu póstkortin sem ég hef safnað á ferðum mínum hingað og þangað.  Að ég tali nú ekki um mínar mörghundruð glósubækur..ekki fer ég að setja lærdóminn og það sem ég gæti þurft að muna eða kunna í einhvern kassa í kjallarann..nei held ekki. Og aldrei að vita nema ég þurfi svo að nota lakkið sem lætur neglurnar vaxa svaðalega hratt og vel...eða allar þessar prufur af andlitsmöskum, heklaðar húfur og úrvinda yfirhafnir sem gætu komið sér vel ef illa árar.

Já ég sé það núna að ég kæmist ekki spönn frá rassi væri ég förukona með flakkaraeðli.

Set hér með myndir af sjálfri mér síðan á einhverjum áratug svo þið getið dáðst að húsmóðurlegu útliti mínu og yfirbragði.

Haldið ykkur fast...rokið sem spáð var er komið og það hreinlega hvín í öllu. Og ég sem þarf að fjúka í konupartý á eftir.... eins gott að ég er alltaf með tuðruna mína með. Hún er svo full af drasli að ég haggast ekki þó vindstigin verði yfir 18.

Það væri munur ef þetta væru fimmtíukallar sem gerðu hana svona þunga....

....og fimmtíu kallar sem gerðu mig svona unga!!!

 

 

 

silfurkrús og kirsuber

Suma daga vaknar maður og veit bara að það liggur eitthvað skemmtilegt í loftinu og að súrefnið sem maður andar að sér á svona dögum er meira glitrandi en svona hversdagssúrefni. Maður væntir þess meira að segja að þegar maður opnar augun þá sé velpússuð silfurkanna á náttborðinu sneisafull af kræsilegum kirsuberjum. Kannist þið ekki við svona eftirvæntingu? Svo opnar maður augun og það eru engin kirsuber og ekkert silfur á náttborðinu..bara staflar að blöðum úti á stétt og vindurinn gnauðar og regnið bylur og ekki enn orðið bjart? Og ekki ein taug í kroppnum sem örvast við veðurhljóðin til að koma manni á lappir og út

Svo er kona bara komin út og veðrið er frískandi, rokið orðið að golu, dimman að birtu og blöðin öll komin í sína lúgu. Og hún lætur sig dreyma um að koma heim og skipuleggja ferðina með einni vinkonu til annarrar vinkonu seinnipartinn og hugsar um að taka með sér gulrótarköku, pendúl og englaspil.

Og meðan við stelpurnar keyrum út úr bænum með gulrótarkökuna og pendúlinn leikur trúður fyrir okkur lag á flautu sem fjallar um hversdaginn og það að allir töfrar eru faldir í honum. Að á milli hversdagslegra atburða og kringumstæðna sé endalaust magn af glitrandi augnablikum og kyngimögnuðum litríkum kraftaverkum sem mannsaugað sér ekki en getur bara fundið með sínu innra auga. Bara ef við stöldrum við á augnabliki sem talar til okkar og hlustum. Þá verður þetta allt ljóslifandi og glitrandi og fer ekki framhjá neinum sem nennir að tipla í gegnum þetta líf á örlítið skemmtilegri sveiflutíðni en býr í grámanum.

Jæja best að fara í þvottahúsið og taka niður af snúrunum nýþvegin sængurverin og vaska svo upp eftir morgunverðinn. Gera innkaupalista fyrir Bónus og muna að setja á hann kirsuberin áður en ég helli mér í vinnu. Verð að vera tilbúin þegar við stelpurnar brunum út úr bænum seinnipartinn

 Kannski ég kveiki á eins og einu blómakerti í tilefni dagsins. Blómakertin eru sparikertin mín..vax á tréspýtum í laginu eins og blóm. Ég á þau í öllum litum og held ég velji eitt lillablátt fyrir daginn í dag. Sá litur er góður fyrir endurnýjunina og breytingarnar sem ganga nú yfir allt mannfólk.

Og ég er enn að undirbúa að mála nokkur af húsgögnunum mínum hvít en vantar veður til að skutla þeim í garðinn svo ég geti pússað.  Það sagði mér nefninlega maður að engin óbrjáluð kona léti sér detta það í hug að lakka  bara beint á viðinn ópússaðan.

Ehemmm....svo ég fór og keypti sandpappír enda alveg óbrjáluð. Bíð bara eftir veðrinu.

Sjáumst!!!! 

p.s upphaflega átti þessi færsla að vera klukkfærsla því Guðný Anna og Sigríður Jósefs hafa nú báðar klukkað mig...ég bara veit ekki hvað kom yfir mig eða hvernig þessi færsla varð tiil eiginlega.. Klukkið kemur í næstu færslu og þar upplýsi ég allt sem er 4x leyndó og 4 uppáhaldsritvek, myndverk og matur!!

Notalegheitin númer eitt og lag um tvö á göngu.

Æ það er eitthvað notalegt við svona haustvindahviður , rokhrinur og regnhljóð. Fær mann til að langa til að kúra og hjúfra sig að sínum.

Ég með þér og þú með mér í lífsins vindum og logni.

Var að lesa svo fínt efni í bók í morgun.Sem hafði áhrif á útsýnið mitt. Elska svona efni sem hreyfir við manni og færir mann um eitt skref eða svo. 

Hlustaði líka á lag..við gengum tvö, við gengum tvö við gengum tvö ....og man ekki meir af textanum. En þetta textabrot var líka alveg nóg í bili. Og þessar myndir af tveimur.

Eigiði góðan dag og vonandi finnið þið einhverja manneskju til að hjúfra ykkur upp að í rokinu. Veit samt ekki hvort það er sniðug hugmynd að gera slíkt í strætóskýlum eða á læknabiðstofum við bláókunnugt fólk. Ef það er enginn nálægur sem er þér náinn til að kúldrast með  má alveg faðma og kreista mjúkt flísteppi eða fá sér heitan kakóbolla á næsta kaffihúsi eða í eldhúsinu sínu.  Svo má alltaf styðjast við sjálfan sig og kreista hina hendina á sér ef allt annað brestur. Bara um að gera að finna þessa tilfinningu um notalegheitin.

Það er einhver góður fílingur í þessum degi. Segi ekki annað.