Jæja strákar..eretta ekki að verða komið??

Það er einhver nágranni minn sem er sprengisjúkur. Ég veit ekki hver hann er en hann býr í næstu götu og hefur núna sprengt u.þ.b 42 sprengjur og í hverri eru svona 150 hvellkúlur, blossar, læti og ljós og ég er búin að fá nóg. Er með hausverk af hávaða og kannski smá eftirköst eftir algerlega svakalega skemmtilegan gærdag,gærkvöld og örlítið næturbrölt. Segi kannski aðeins frá því ævintýri síðar!!!

Jésús minn..here he goes again. Getur maður verið þekktur fyrir að standa með vatnsfötur og hella yfir þessar sprengjur hjá manninum?? Svo kemur í mogganum á morgun..Húsmóðir í vesturbænum handtekin á náttfötum í næstu götu við sína með tug stolinna vatnsfata.. Pirraður nágranni hringdi á lögregluna eftir að hún hafði eyðilagt lager af áramótabombum með því að skvetta vatni yfir draslið...

Hef ekki meiri þolinmæði..þarf aðeins að skreppa!!!!! 

 

Athugasemdir

[Hrönn Sigurðardóttir, 6.1.2008 kl. 22:26]

.....eða fara út með slönguna........?

[www.zordis.com, 6.1.2008 kl. 22:31]

Slönguhugmyndin er góð! 

Eretta ekki búið eftir kvöldið ... Þrettándaknúsið er handa þér!

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 6.1.2008 kl. 22:36]

Látt´ann hafa´ða.

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 6.1.2008 kl. 23:20]

Nágranninn er hættur að sprengja og ég get farið uppí að lesa í ró og næði. Ég gerði ekkert í alvörunni enda á náttfötunum og prúð með afbriðgðum..nema kannski að senda MJÖG svæfandi hugarorku þarna yfir í næstu götu og VONA að sprengjukallinn færi bara að sofa svo við hin gætum farið að sofa. Og voila..þetta gekk allt eftir eða kannski þurfti hann bara að fara niðrá BSÍ að kaupa sér malt og appelsín. Hvað veit ég??

[Ívar Pálsson, 6.1.2008 kl. 23:39]

Gleðilegt ár! Við ætluðum að sprengja einhverja litla rest núna fyrir utan hús á þrettándanum, þá reyndust það vera heilu pokarnir af sprengiglaðningi fyrir nágrannana eins og þig! Ílukakan með 100 ílum kviknaði þó ekki, kveikurinn brann upp og nú er hún enn úti að kólna. Kannski tekur glóðin við sér á miðnætti! Afsakaðu, það eru nokkur ár síðan maður stóð í því að svæfa börnin, þannig að þetta vill gleymast í hita leiksins. Annars sér innflytjandi flugeldanna um aðal lætin rétt hjá okkur, öllum stundum.